It's Not What You Sign, It's How You Sign It: Politeness in American Sign Language

کلیشه کلی در مورد تعامل بین زبان اشاره آمریکایی و انگلیسی مدلی از ساده سازی بیش از حد است: امضاکنندگان ASL مستقیم و انگلیسی زبانان غیر مستقیم هستند. مطالعه جک هوزا این چیزی نیست که امضا می کنید، نحوه امضای آن است: ادب در زبان اشاره آمریکایی این تصور رایج را از طریق مقایسه عمیق سبک های ارتباطی بین این دو جامعه زبانی تغییر می دهد. Hoza متغیرهای اجتماعی مرتبط را در زمینه‌های خاص بررسی می‌کند و استراتژی‌های زبانی خاصی را که امضاکنندگان ASL و انگلیسی‌زبان هنگام تعامل در این زمینه‌ها به کار می‌برند، بررسی می‌کند.

این چیزی نیست که امضا می‌کنید، این نحوه امضای شماست در چارچوب نظریه ادب، مدلی مناسب برای تعیین تفاسیر مختلف از معنای سخنرانان یا امضاکنندگان در رابطه با شکل چیزی که می گویند یا امضا می کنند، قرار می گیرد. این تغییرات نشان می‌دهد که چگونه تفاوت‌های زبانی و فرهنگی به شیوه‌هایی تلاقی می‌کنند که اغلب در ارتباطات بین‌فرهنگی نادیده گرفته می‌شوند. برای روشن شدن این تفاوت‌های متقابل زبانی، این جلد دو نوع اصلی ادب و راهبردهای زبانی مورد استفاده توسط انگلیسی زبانان و امضاکنندگان ASL را برای بیان نگرانی‌های ادب در تعامل رو در رو بررسی می‌کند. تحلیل نهایی هوزا به درک بهتری از پیچیدگی غنی انتخاب های زبانی این گروه های زبانی منجر می شود.

The general stereotype regarding interaction between American Sign Language and English is a model of oversimplification: ASL signers are direct and English speakers are indirect. Jack Hoza’s study It’s Not What You Sign, It’s How You Sign It: Politeness in American Sign Language upends this common impression through an in-depth comparison of the communication styles between these two language communities. Hoza investigates relevant social variables in specific contexts and explores the particular linguistic strategies ASL signers and English speakers employ when they interact in these contexts.

It’s Not What You Sign, It’s How You Sign It is framed within politeness theory, an apt model to determine various interpretations of what speakers or signers mean in respect to the form of that which they say or sign. The variations reveal how linguistic and cultural differences intersect in ways that are often misinterpreted or overlooked in cross-cultural communication. To clarify these cross-linguistic differences, this volume explores two primary types of politeness and the linguistic strategies used by English speakers and ASL signers to express politeness concerns in face-to-face interaction. Hoza’s final analysis leads to a better understanding of the rich complexity of the linguistic choices of these language groups.