Issues in Diagnostic Research

قبل و بعد از انتشار سومین ویرایش راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی (DSM-III)، شاهد افزایش قابل توجهی در کمیت و کیفیت تحقیقات مربوط به فرآیند تشخیص روانپزشکی بودیم. عوامل متعددی در این هجوم تجربی نقش داشته اند، از جمله بهبود معیارهای تشخیصی برای بسیاری از اختلالات روانپزشکی، افزایش توجه روانشناختی به آسیب شناسی روانی دوران کودکی، و توسعه و استانداردسازی چندین برنامه مصاحبه تشخیصی ساختاریافته برای جمعیت بزرگسال و کودک. با ظهور DSM-III-R، و در انتظار DSM-IV، برچسب‌های تشخیصی و تعاریف آن‌ها در حال تغییر بوده‌اند، همانطور که با اصلاحات و اصلاحات زیادی که در حال حاضر انجام می‌شود، آشکار می‌شود. با این حال، هدف اصلی یا دلیل وجودی طرح nosological تغییر نکرده است. تشخیص روانپزشکی ابزاری است که به وسیله آن آسیب شناسی روانی انسان را طبقه بندی یا دسته بندی می کنیم. و همانطور که در عرصه پزشکی وجود دارد، تشخیص روانپزشکی سه کارکرد اصلی را انجام می دهد: طبقه بندی. ارتباط و پیش بینی با انباشته شدن تحقیقات، درک ما از اختلالات روانپزشکی افزایش می‌یابد و ما در موقعیت بسیار بهتری برای طبقه‌بندی قابل اعتماد و اعتبار، و همچنین برای برقراری ارتباط و پیش‌بینی هستیم، علی‌رغم تغییرات دوره‌ای در سیستم تشخیصی، استراتژی‌های اساسی برای انجام تحقیقات تشخیصی ( به عنوان مثال، مطالعات ژنتیکی-خانوادگی، نشانگرهای بیولوژیکی، مطالعات بعدی و غیره) در طول زمان تفاوت قابل ملاحظه ای ندارند. اما در بیش از یک دهه، هیچ کتاب علمی که به مسائل تحقیقاتی ضروری مربوط به ارتقای تلاش تشخیصی بپردازد، ظاهر نشده است.

Prior and subsequentto the publication of the third edition of the Diagnos­ tic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-III), we have witnessed a considerable upsurge in the quantity and quality of research concerned with the psychiatric diagnostic process. There are several factors that have contributed to this empirical influx, including improved diagnostic cri­ teria for many psychiatric disorders, increased nosological attention to childhood psychopathology, and development and standardization of several structured diagnostic interview schedules for both adult and child populations. With the advent of DSM-III-R, and in anticipation of DSM-IV, diagnostic labels and their definitions have been in a state of change, as evinced by the many refinements and modifications currently taking place. However, the basic purpose or raison d'etre of the nosological scheme has not been altered. Psychiatric diagnosis is the means by which we classify or categorize human psychopathology. And, as is the case in the medical arena, psychiatric diagnosis serves three central functions: classification. communication. and prediction. As research accumulates, our understanding of psychiatric disorders increases, and we are in a much better position to classify reliably and with validity, as well as to com­ municate and predict Despite periodic changes in the diagnostic system, the basic strategies for conducting diagnostic research (e. g. , genetic-family studies, biological markers, follow-up studies, etc. ) do not vary appreciably over time. But in over one decade no scholarly book has appeared that tackles the essential research issues involved in upgrading the diagnostic endeavor.