Isotopic Landscapes in Bioarchaeology

این کار نگاهی انتقادی به مفهوم فعلی مناظر ایزوتوپی (\"Isoscapes\") در باستان‌شناسی زیستی و کاربرد آن در تحقیقات آینده دارد. این به طور خاص به پتانسیل تحقیقاتی یافته های سوزانده شده می پردازد، یک بستر زیست باستان شناسی تا حدودی نادیده گرفته شده، که عمدتاً ناشی از چالش های ذاتی استخوان شناسی و کانی شناسی پیچیده مرتبط با آن است. علاوه بر این، برای اولین بار از روش های داده کاوی استفاده می شود. این فصل ها نتیجه یک کارگاه بین المللی است که توسط بنیاد علم آلمان و مرکز مطالعات پیشرفته در دانشگاه لودویگ-ماکسیمیلیان در مونیخ حمایت می شود. مناظر ایزوتوپی ردیاب‌های ضروری برای نظارت بر جریان ماده از طریق سیستم‌های ژئو/اکولوژیکی هستند، زیرا آنها شامل الگوهای ایزوتوپی پایدار تعریف شده زمانی و مکانی هستند که در نمونه‌های زمین‌شناسی و اکولوژیکی یافت می‌شوند. تجزیه و تحلیل ایزوتوپ های پایدار عناصر نیتروژن، کربن، اکسیژن، استرانسیوم و سرب به طور معمول در باستان شناسی زیستی برای بازسازی تنوع زیستی، دیرینه، دیرین اکولوژی، دیرین اقلیم، مهاجرت و تجارت استفاده می شود. قدرت تفسیری نسبت‌های ایزوتوپی پایدار نه تنها به فرضیه‌های محکم و قابل آزمایش بستگی دارد، بلکه مهم‌تر از همه به شبکه‌سازی مشارکتی دانشمندان علوم طبیعی و اجتماعی بستگی دارد. استفاده از ردیاب‌های چند ایزوتوپی، الگوهای ایزوتوپی با ابعاد چندگانه ایجاد می‌کند که به دقت یک یافته را مشخص می‌کند، اما تنها با استفاده از روش‌های مدرن داده کاوی قابل تفسیر است.

This work takes a critical look at the current concept of isotopic landscapes ("isoscapes") in bioarchaeology and its application in future research. It specifically addresses the research potential of cremated finds, a somewhat neglected bioarchaeological substrate, resulting primarily from the inherent osteological challenges and complex mineralogy associated with it. In addition, for the first time data mining methods are applied. The chapters are the outcome of an international workshop sponsored by the German Science Foundation and the Centre of Advanced Studies at the Ludwig-Maximilian-University in Munich. Isotopic landscapes are indispensable tracers for the monitoring of the flow of matter through geo/ecological systems since they comprise existing temporally and spatially defined stable isotopic patterns found in geological and ecological samples. Analyses of stable isotopes of the elements nitrogen, carbon, oxygen, strontium, and lead are routinely utilized in bioarchaeology to reconstruct biodiversity, palaeodiet, palaeoecology, palaeoclimate, migration and trade. The interpretive power of stable isotopic ratios depends not only on firm, testable hypotheses, but most importantly on the cooperative networking of scientists from both natural and social sciences. Application of multi-isotopic tracers generates isotopic patterns with multiple dimensions, which accurately characterize a find, but can only be interpreted by use of modern data mining methods.