Is It Time to Let Meritocracy Go?: Examining the Case of Singapore

علیرغم ادعاهای شایسته‌سالارانه مبنی بر فرصت‌های برابر، آمار رسمی منتشر شده توسط وزارت آموزش سنگاپور نشان می‌دهد که بخش بزرگی از جمعیت مالایی کمترین پیشرفت تحصیلی را از سال 1987 تا 2011 داشته‌اند. این نمایش آماری این احتمال را افزایش می‌دهد. نابرابری سیستماتیک ناشی از سیاسی به عنوان یک نقطه بررسی.

برای بررسی این تضاد ظاهری بین لفاظی و عملکرد فرصت‌های آموزشی برابر، نادیرا طالب سیاست‌های آموزشی را با استفاده از ترکیبی از دیدگاه‌های فلسفی و انتقادی تحلیل می‌کند. تحلیل گفتمان به‌عنوان راهی برای مشخص کردن چگونگی پیوند ساختار تاریخی یادگیرنده با مشروعیت بخشیدن به سیاست‌های آموزشی نابرابر که به نفع شیوه‌های شرکتی است. این کتاب با بیان صریح این که فرض اساسی «منطق» سیاست مبنی بر اینکه افزایش هزینه‌ها برای «استعدادها» لزوماً مستلزم افزایش رفاه همگان است، بی‌اساس و دلبخواه است، یک مشکل سیاسی اخلاقی را در نشان دادن اینکه چگونه سیاست‌های آموزشی بی‌اساس و بدون پشتوانه هستند، ارائه می‌کند. از طریق ایده شایسته سالاری.

Despite meritocratic claims of equal opportunity, official statistics released by the Ministry of Education, Singapore, reveal that a large segment of the Malay population has sustained the lowest academic achievement from 1987 to 2011. This statistical representation raises the possibility of a politically induced, systemic inequality as a point of investigation.

To investigate this seeming contradiction between the rhetoric and practice of equal educational opportunity, Nadira Talib analyses education policies by drawing on a synthesis of philosophical perspectives and critical discourse analysis as a way of making explicit how the historical constitution of the learner is linked to the legitimisation of inequitable education policies that favour corporatist practices. By making explicit how the underlying assumption of the policy ‘logic’ that increasing expenditure on ‘talents’ must necessarily involve the increasing welfare of everybody is both unsubstantiated and arbitrary, the book presents a moral political problem in demonstrating how education policies are unfounded and unsupported through the idea of meritocracy.