دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Erica Weitzman
سری:
ISBN (شابک) : 0810129833, 9780810129832
ناشر: Northwestern University Press
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 272
[270]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Irony’s Antics: Walser, Kafka, Roth, and the German Comic Tradition به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Irony’s Antics: Walser، Kafka، Roth و The German Comic Tradition نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ضعفات ایرونی نشاندهنده مداخلهای مهم در نقش ناشناخته کمیک و رابطه آن با کنایه در نامههای آلمانی است. اریکا ویتزمن با ترکیب وسعت نظری با تحلیل متنی دقیق، نشان میدهد که چگونه کنایه، یک اصطلاح کلیدی برای رمانتیکهای آلمانی، در اوایل قرن بیستم از یک تنزل پسارمانتیک به چیزی بیمعنی و پوچگرا دوباره ظهور کرد، به گونهای که هم طنز رمانتیک را بازاندیشی کرد و هم بهطور چشمگیری آن را گسترش داد. رسیدن. وایتزمن از طریق خوانش آثار رابرت والسر، فرانتس کافکا و جوزف راث علیه تاریخ غنی نظریه کمیک (به ویژه هگل و فروید)، توسعه یک طنز خاص کمیک را در ادبیات و فلسفه مدرن آلمانیزبان دنبال میکند. کنایه ای که خود شرط همه بازی هاست. بنابراین او یک ارزیابی مجدد حیاتی از تاریخ ادبی آلمان ارائه میکند و بینشهای جدیدی در مورد اهمیت کنایه و کمیک از عصر روشنگری تا کنون ارائه میکند.
Irony's Antics marks a major intervention into the underexplored role of the comic and its relationship to irony in German letters. Combining theoretical breadth with close textual analysis, Erica Weitzman shows how irony, a key term for the German romantics, reemerged in the early twentieth century from a postromantic relegation to the nonsensical and the nihilistic in a way that both rethought romantic irony and dramatically extended its reach. Through readings of works by Robert Walser, Franz Kafka, and Joseph Roth against the rich history of comic theory (particularly Hegel and Freud), Weitzman traces the development of a specifically comic irony in modern German-language literature and philosophy, a play with the irony that is itself the condition for all play. She thus provides a crucial reevaluation of German literary history and offers new insights into the significance of irony and the comic from the Enlightenment to the present.