ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Irony and Idealism: Rereading Schlegel, Hegel, and Kierkegaard

دانلود کتاب کنایه و ایده آلیسم: بازخوانی شلگل ، هگل و کی یرکگارد

Irony and Idealism: Rereading Schlegel, Hegel, and Kierkegaard

مشخصات کتاب

Irony and Idealism: Rereading Schlegel, Hegel, and Kierkegaard

ویرایش: [1 ed.] 
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 0199688222, 9780199688227 
ناشر: Oxford University Press 
سال نشر: 2016 
تعداد صفحات: 272
[329] 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 42,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 4


در صورت تبدیل فایل کتاب Irony and Idealism: Rereading Schlegel, Hegel, and Kierkegaard به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب کنایه و ایده آلیسم: بازخوانی شلگل ، هگل و کی یرکگارد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب کنایه و ایده آلیسم: بازخوانی شلگل ، هگل و کی یرکگارد

Irony and Idealism ساختار تاریخی و مفهومی توسعه یک مفهوم فلسفی متمایز از کنایه را در فلسفه اروپایی اوایل تا اواسط قرن نوزدهم بررسی می‌کند. شخصیت‌های اصلی مورد بررسی، متفکران رمانتیک فردریش شلگل و نوالیس، هگل و کی یرکگور هستند. فرد راش استدلال می کند که توسعه طنز فلسفی در این دوره تاریخی به بهترین وجه به عنوان ارائه راهی به جلو در فلسفه در پی کانت و ژاکوبی است که از ایده آلیسم آلمانی گسسته و بارها مخالف است. Irony and Idealism استدلال می‌کند که برخلاف ریز عقاید دریافت شده، در میان رمانتیک‌های آلمانی، برداشت شلگل از کنایه از ایده‌های مشابهی که در نوالیس یافت می‌شود، برتری دارد. همچنین استدلالی پایدار ارائه می‌کند که نشان می‌دهد بازنگری تاریخی شلگل با مفروضات قابل اعتراض هگلی در مورد قابلیت مفهومی کنایه رمانتیک و تفسیر نادرست از معنای رمانتیک‌ها از «مطلق» مختل شده است. راش استدلال می‌کند که این اساساً یک اصطلاح اجتماعی-هستی‌شناختی است و آن‌طور که اغلب تصور می‌شود، یک مفهوم متافیزیکی نیست. کی یرکگور، اگرچه منتقد مفهوم رمانتیک است، اما اقتباس خود را از آن در نقد خود از هگل به کار می گیرد و کمان طنز را در فلسفه قرن نوزدهم ادامه می دهد و به نوعی تکمیل می کند. این کتاب با ارائه پیشنهادهایی به پایان می رسد که هدفشان هدایت بازنگری معاصر در دیدگاه شلگل و کی یرکگور در مورد اهمیت فلسفی کنایه است.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Irony and Idealism investigates the historical and conceptual structure of the development of a philosophically distinctive conception of irony in early- to mid-nineteenth century European philosophy. The principal figures treated are the romantic thinkers Friedrich Schlegel and Novalis, Hegel, and Kierkegaard. Fred Rush argues that the development of philosophical irony in this historical period is best understood as providing a way forward in philosophy in the wake of Kant and Jacobi that is discrete from, and many times opposed to, German idealism. Irony and Idealism argues, against the grain of received opinion, that among the German romantics Schlegel's conception of irony is superior to similar ideas found in Novalis. It also presents a sustained argument showing that historical reconsideration of Schlegel has been hampered by contestable Hegelian assumptions concerning the conceptual viability of romantic irony and by the misinterpretation of what the romantics mean by 'the absolute.' Rush argues that this is primarily a social-ontological term and not, as is often supposed, a metaphysical concept. Kierkegaard, although critical of the romantic conception, deploys his own adaptation of it in his criticism of Hegel, continuing, and in a way completing, the arc of irony through nineteenth-century philosophy. The book concludes by offering suggestions meant to guide contemporary reconsideration of Schlegel's and Kierkegaard's views on the philosophical significance of irony.





نظرات کاربران