Iran After the Mongols

به دنبال فتح ویرانگر مغول بر بغداد در سال 1258، سلطه عباسیان کاهش یافت و منجر به ایجاد سیاست‌های جانشین شد که عمدتاً در میان آنها ایلخانان در ایران بزرگ، عراق و قفقاز بودند. هویت‌های فرهنگی ایرانیان در سرزمین‌هایی که ایران امروزی را تشکیل می‌دهند، از جمله منطقه خراسان بزرگ، احیا شد. زبان فارسی بر زبان عربی ارزش بی‌سابقه‌ای پیدا کرد و بناها و نسخه‌های خطی جدیدی برای حامیان شاهزادگانی که آرزو داشتند تاج سلطنتی ایرانیان را سپردند، تولید شد.

این جلد جدید در مجموعه «ایده ایران» پیچیدگی‌های پیرامون اختراع مجدد فرهنگی ایران پس از تهاجمات مغول را دنبال می‌کند، اما این کتاب منحصر به فرد است که نه تنها تأثیرات حکومت مغول بلکه دوره پس از آن را نیز به تصویر می‌کشد. فروپاشی حکومت ایلخانی مستقر در مغول. در اواسط دهه 1330 ایلخانان در ایران با الگوهای بدیل از اقتدار و سلسله های محلی ایرانی جانشین شدند. این امر منجر به تکثیر شیوه‌های فرهنگی، مذهبی و سیاسی متنوع و رقابتی شد، اما تاکنون پژوهشگران از ارائه تحلیلی از این تاریخ چندوجهی در هر عمقی غفلت کرده‌اند. ایران پس از مغول ها دیدگاه های جدید و پیشرفته ای در مورد آنچه اتفاق افتاده ارائه می دهد. سوزان بابایی و همکارانش با تحلیل قرن چهاردهم به خودی خود، پیچیدگی فرهنگی دورانی را به تصویر می‌کشند که برخی از درخشان‌ترین شاهکارهای ادبیات فارسی و مهم‌ترین آثار ساختمانی جدید را در تبریز، یزد، هرات و شیراز به وجود آورد. این کتاب که شامل مشارکت‌های دانشمندان برجسته است، یک دوره‌ای است که کمتر تحقیق شده است و این جلد برای محققان ایران‌شناسی و تاریخ خاورمیانه خواندنی ضروری خواهد بود.