Investor Relations in der Unternehmenskommunikation: Kommunikationswissenschaftliche Analysen und Handlungsempfehlungen

بحث‌های نظری در مورد روابط سرمایه‌گذار تاکنون در علم ارتباطات کمیاب بوده است. به طور خاص، بیهوده به دنبال یک تحلیل اجتماعی و ارتباطی-نظری از رابطه بین روابط سرمایه گذار و ارتباطات کلاسیک شرکتی است. این کتاب بر اساس ترکیبی از نظریه‌های سیستم و کنشگر و با هدف کمک به علم ارتباطات در بهینه‌سازی استراتژیک کار ارتباطی عملی، این شکاف را برطرف می‌کند. در مقایسه و بر خلاف ارتباطات کلاسیک شرکتی، نویسنده ساختارها، پتانسیل عملکرد و شرایط محیطی خاص سیستم اجتماعی روابط سرمایه گذار را نشان می دهد. با انجام این کار، او عموم بازار سرمایه و عموم (رسانه‌ها) را فضاهای ادراک مستقلی می‌داند که بر اساس معیارهای ارزیابی متفاوتی ساختار یافته‌اند.

Theoretische Auseinandersetzungen mit Investor Relations sind in der Kommunikationswissenschaft bislang Mangelware. Insbesondere nach einer sozial- und kommunikationstheoretischen Analyse des Verhältnisses zwischen Investor Relations und klassischer Unternehmenskommunikation sucht man vergeblich. Auf der Basis einer Kombination von System- und Akteurstheorien und mit dem Anspruch, einen kommunikationswissenschaftlichen Beitrag zur strategischen Optimierung praktischer Kommunikationsarbeit zu leisten, schließt das Buch diese Lücke. Im Vergleich und in Abgrenzung zur klassischen Unternehmenskommunikation zeigt der Autor die Strukturen, Leistungspotenziale und spezifischen Umweltbedingungen des sozialen Systems Investor Relations auf. Dabei konzipiert er die Kapitalmarkt-Öffentlichkeit und die (Medien-)Öffentlichkeit als eigenständige Wahrnehmungsräume, die durch unterschiedliche Bewertungskriterien strukturiert sind.