Investitionssteuerung, Periodenerfolgsrechnung und Economic Value Added

بیشتر و بیشتر، مدیران شرکت‌ها پاداشی مرتبط با عملکرد دریافت می‌کنند. به طور خاص، سود باقیمانده مانند ارزش افزوده اقتصادی (EVA) به عنوان مبنای ارزیابی برای این امر عمل می کند. چنین سیستم های پاداش باید به جهت گیری ارزش سهامداران مدیران کمک کند.

ماتیاس ام. شابل ابتدا به بررسی میزان مناسب بودن مفاهیم سود باقیمانده عملی به عنوان مبنایی برای ارزیابی پاداش پرداخته است. برخلاف نظر رایج در ادبیات، او می‌تواند ثابت کند که سیستم تشویقی EVA اساساً به انگیزه‌های کاذب از سوی مدیران حتی در شرایط بسیار ساده‌شده «ایده‌آل» منجر می‌شود. پس از آن، طراحی یک مشارکت سود باقیمانده برای مدیران در موقعیت‌های واقعی‌تر تحلیل و مورد بحث قرار می‌گیرد. تمرکز مورد علاقه به ویژه در مورد اختلاف زمان و ترجیحات ریسک مدیران و سهامداران است که مشخصه عمل است.

Immer häufiger erhalten Manager von Unternehmen eine erfolgsabhängige Vergütung. Als Bemessungsgrundlage hierfür dienen insbesondere Residualgewinne wie der Economic Value Added (EVA). Solche Vergütungssysteme sollen zur Shareholder Value-Orientierung von Managern beitragen.

Matthias M. Schabel geht zunächst der Frage nach, inwieweit praxisrelevante Residualgewinnkonzepte überhaupt als Bemessungsgrundlage für Entlohnungen geeignet sind. Entgegen der in der Literatur verbreiteten Meinung kann er nachweisen, dass das EVA-Anreizsystem schon unter stark vereinfachenden "idealen" Bedingungen grundsätzlich zu Fehlanreizen auf Seiten von Managern führt. Anschließend wird die Gestaltung einer Residualgewinnbeteiligung für Manager in realitätsnäheren Situationen analysiert und diskutiert. Hierbei steht insbesondere der für die Praxis charakteristische Fall divergierender Zeit- und Risikopräferenzen von Managern und Anteilseignern im Mittelpunkt des Interesses.