Invertebrate Historecognition

تاریخ‌شناسی، که به طور کلی تعریف می‌شود، فرآیندهای مسئول تنظیم یکپارچگی ژنتیکی خود را در مواجهه با خود همسان (آلوژنیک) و ناهمگون (بیگانه‌ساز) در بر می‌گیرد. وجود سیستم‌های تشخیص دقیق تاریخ در بی‌مهرگان را می‌توان به کشف بنکرافت در سال 1903 در مورد تنظیم خاص سویه‌های همجوشی کلنی در ترکیب آسیدین Botryllus schlosseri و گزارش ویلسون در سال 1907 در مورد تجمع مجدد اسفنج‌های خاص گونه‌ای ردیابی کرد. علیرغم این تاریخچه تحریک آمیز، شناخت تاریخ بی مهرگان تا حدوداً بیش از نیم قرن ناشناخته باقی ماند، در حالی که مطالعات سیستم ایمنی مهره داران رونق یافت. سپس، در دهه 1970، علاقه به بی مهرگان، شناخت پاره شده او بار دیگر افزایش یافت، این بار عمدتاً از نظر درک مکانیسم ها و تاریخچه تکاملی ایمنی مهره داران مطرح شد. از درک فعلی ما از مصونیت مهره داران و شناخت تاریخی بی مهرگان، سه تعمیم در مورد روابط آنها می توان استخراج کرد. اول، علیرغم دانش قابل توجهی در مورد ژنتیک و زیست شناسی مولکولی تشخیص سلولی در زمینه ایمنی مهره داران و به میزان کمتری از تشخیص تاریخ مهره داران، روابط تکاملی بین خود/غیر خودشناسی بی مهرگان و سیستم ایمنی مهره داران مبهم باقی می ماند. دوم، اگرچه تشخیص آلوگرافت مهره‌داران به خودی خود از اهمیت عملکردی مشکوکی برخوردار است (زیرا تماس‌های سلولی بین ژنوتیپی غیرمعمول است، به جز در زمان لقاح و بارداری)، آلوگرافت‌های طبیعی اغلب با رشد بی‌مهرگان بی‌محرک و رقابت برای فضای زندگی اتفاق می‌افتند. اکنون مشخص شده است که عملکرد سیستم‌های شناختی بی‌مهرگان او می‌تواند عمیقاً بر نتایج تعاملات رقابتی با میانجی‌گری رفتار تهاجمی آلوژنیک و همجوشی جسمانی تأثیر بگذارد.

Historecognition, broadly defined, spans the processes responsible for the regulation of the genetic integrity of self in the face of conspecific (allogeneic) and heterospecific (xenogeneic) nonself. The existence of precise historecognition systems in the invertebrates can be traced back to Bancroft's discovery in 1903 of ,strain­ specific regulation of colony fusion in the compound ascidian Botryllus schlosseri, and Wilson's report in 1907 of species-specific sponge re-aggregation. Despite this provocative history, invertebrate historecognition remained largely unexplored for over half a century, while studies of vertebrate immune systems prospered. Then, in the 1970's, interest in invertebrate his tore cognition grew once again, this time cast largely in terms of understanding the mechanisms and evolutionary history of vertebrate immunity. From our current understanding of vertebrate immunity and invertebrate historecognition, three generalizations about their relationships can be drawn. First, despite substantial knowledge about the genetics and molecular biology of cell recognition in the context of vertebrate immunity and to a lesser extent of invertebrate historecognition, the evolutionary relationships between invertebrate self/nonself­ recognition and vertebrate immune systems remain obscure. Second, although vertebrate allograft recognition is of dubious functional significance itself (because intergenotypic cellular contacts are unusual, except during fertilization and pregnancy), natural allografts occur frequently as sedentary invertebrates grow and compete for living space. It is now known that the operation of invertebrate his tore cognition systems can profoundly affect the outcomes of competitive interactions by mediating allogeneic aggressive behavior and somatic fusion.