Introduction to Forensic Psychology: Clinical and Social Psychological Perspectives

شهود و اعترافات، و پیشگیری از جرم. در سال 1900، آلفرد بینه، روانشناس فرانسوی که اولین آزمون استاندارد هوش استاندارد، استنفورد-بینه را ایجاد کرد، در دادگاه در مورد استفاده از آزمون های روانشناختی با بزهکاران و مجرمان شهادت داد. این آزمایش‌ها بعداً در مقیاس بزرگ برای غربالگری پلیس بالقوه و همچنین جنایتکاران مورد استفاده قرار گرفتند و در جنگ جهانی دوم در دهه 1940، به روش‌های مختلف برای طبقه‌بندی و طراحی درمان برای سربازان مورد استفاده قرار گرفتند. در واقع، استفاده از آزمون‌های روان‌سنجی علمی یکی از سرمایه‌های قوی است که روان‌شناس می‌تواند به قانون بیاورد. در سال 1911، یک روانشناس بلژیکی، Varendonck شهادت داد که شاهدان کودک توانایی ذهنی بزرگسالان را ندارند و شهادت آنها نباید در دادگاه پذیرفته شود. در همان سال یک روانشناس آلمانی به نام کارل ماربه در مورد علت تقریبی در یک دعوی مدنی شهادت داد. او آزمایش‌های روان‌شناختی مورد استفاده برای تعیین اینکه الکل می‌تواند تأثیر منفی بر زمان واکنش و رفتارهای بعدی فرد داشته باشد را توصیف کرد. در ایالات متحده معرفی شهادت کارشناس مسیر مشابهی را طی کرد. در سال 1921 پرونده ای به نام ایالت علیه درایور تشخیص داد که یک متخصص روانپزشکی می تواند در زمینه بزهکاری نوجوانان متخصص باشد، اما دادگاه به هر حال شهادت آن روانشناس را رد کرد. یکی از اولین مواردی که استانداردهای پذیرش همه متخصصان، از جمله روانشناسان را تعیین کرد، به نام استاندارد فرای در سال 1923 تصمیم گیری شد.

of witnesses and on confessions, and the prevention of crime. In 1900, Alfred Binet, the French psychologist who developed the first standard­ ized intelligence test, the Stanford-Binet, testified in court about the use of psychological tests with delinquents and criminals. These tests were later used in large scale for screening potential police as well as criminals and by World War II in the 1940's, were used in many different ways to classify and design treatment for soldiers. In fact, the use of scientific psychometric tests has continued to be one of the strong assets the psychologist can bring to the law. In 1911, a Belgium psychologist, Varendonck testified that child witnesses did not have the mental capacity of adults and their testimony should not be admitted in courts. That same year, a German psychologist, Carl Marbe testified about proximate cause in a civil lawsuit. He described the psychological experiments used to determine that alcohol can have a negative impact on a person's reaction time and subsequent behavior. In the United States the introduction of expert witness testimony took a similar route. In 1921 a case called, State v. Driver recognized that a psy­ chologist could be an expert on juvenile delinquency, but the court rejected that psychologist's testimony, anyhow. One of the first cases that set the standards of admitting all experts, including psychologists, called the Frye standard was decided in 1923.