دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فلسفه: تفکر انتقادی ویرایش: 1ª نویسندگان: György Lukács سری: ISBN (شابک) : 9788565999410 ناشر: Instituto Lukács سال نشر: 2018 تعداد صفحات: 272 زبان: Portuguese فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مقدمه ای بر زیبایی شناسی مارکسیستی - در خصوص خاص بودن به عنوان مقوله ای از زیبایی شناسی: لوکاچ، Prolegomena، مقدمه ای بر زیبایی شناسی مارکسیستی
در صورت تبدیل فایل کتاب Introdução a uma Estética marxista -Sobre a Particularidadecomo Categoria da Estética به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مقدمه ای بر زیبایی شناسی مارکسیستی - در خصوص خاص بودن به عنوان مقوله ای از زیبایی شناسی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اورله: چه در میان شاگردان و چه در میان مخالفان، غالباً چنین بوده است که زیباییشناسی مارکسیستی را به یک تحلیل جامعهشناختی یا تاریخگرایانه ساده از آثار هنری، به توضیح صرف (بهدستآمده با روشهای ماتریالیسم تاریخی) از پیدایش پدیدههای هنری تقلیل دهند. . اعتقاد بر این است که این تبیین جامعهشناختی که از طریق آن مشخص میشود که این یا آن هنرمند دیدگاهی «بورژوایی» یا «پرولتری» از جهان را بیان میکند، تنها هدف نقد مارکسیستی را تشکیل میدهد. بنابراین، کم و بیش به طور کامل، درک درونی ساختار اثر، تعیین قوانین سیستماتیکی که در بازتاب هنری واقعیت عمل می کنند، کنار گذاشته می شود. اکنون، تنها چنین درکی به منتقد اجازه میدهد (با استفاده از بیان گرامشی) بین یک محصول واقعاً هنری و ثمره فعالیت یک چرم چکمه تمایز قائل شود. این تعیین ساختار زیباییشناسی وظیفه تحلیلی است که بر روشهای ماتریالیسم دیالکتیکی بنا شده است. فقط از یک ادغام ارگانیک بین ماتریالیسم تاریخی و ماتریالیسم دیالکتیکی میتوان یک بررسی تاریخی-سیستماتیک (یکپارچه) هنر حاصل کرد، یعنی توسعه برتر - به دلیل ماتریالیستی - روششناسی که هگل در زیباییشناسی خود افتتاح و توسعه داد. به نظر میرسد که در درون اندیشهای که برای مارکس ادعا میشود، این ویژگی متمایزکننده اساسی لوکاچ است: او پس از لنین تنها کسی بود که ثمربخشی این ادغام را درک کرد و آن را سنگ بنای تفکر فلسفی، زیباییشناختی و انتقادی خود قرار داد. استفاده از ماتریالیسم دیالکتیکی به طور طبیعی متضمن پذیرش نظریه دیالکتیکی بازتاب است. این پذیرش نشاندهنده گذر قطعی لوکاچ به دوره بلوغ اوست، دورهای که در آن - با غلبه بر موقعیت ایدهآلیستی تاریخ و آگاهی طبقاتی - او کار عمیق و ماندگاری را که او را در زمره «کلاسیکهای» مارکسیسم قرار میدهد، شرح داد. . زیبایی شناسی لوکاچ دقیقاً بر درک هنر به عنوان روشی خاص برای بازتاب واقعیت عینی استوار است. لوکاچ با استفاده از اصول ماتریالیسم دیالکتیکی، ویژگیهای خاص بازتاب زیباییشناختی را تعیین میکند، که بوسیله آن از نظر ساختاری از علمی متمایز میشود (در درون وحدتی که واقعیت منعکسشده مشترک فراهم میکند) و خودمختاری و نظام خاص خود را پایهگذاری میکند. قوانین از نظر لوکاچ، اصلیترین این ویژگیها در جایگاه مرکزی است که مقوله خاص بودن (نوعی بودن) در حوزه زیباییشناختی اشغال میکند. تحلیل این مقوله، از بسط تاریخی ـ فلسفی و نقش آن در بازتاب هنری، در مقدمه ای بر زیبایی شناسی مارکسیستی وجود دارد که مقدمه ای ضروری برای درک کامل زیبایی شناسی یادگاری او است که بخش اول آن (تخصیص دقیقاً برای تجزیه و تحلیل ویژگی زیبایی شناسی) در سال 1963 منتشر شد و امروزه در یک نسخه اسپانیایی در دسترس خواننده برزیلی است. انتشار اثر دیگری از لوکاچ به زبان ما از اهمیت ویژه ای برخوردار است: شناخت عمیق و سیستماتیک اندیشه او، جذب خلاقانه او با فرهنگ برزیل، که می تواند به طور قطعی به ریشه کنی گرایش های غیرعقلانی و آوانگارد برخی از روشنفکران کمک کند. "چپ" و همچنین برای غلبه قطعی بر یک دگماتیسم قدیمی که مانع شکوفایی اومانیسم مارکسیستی اصیل می شود. کارلوس نلسون کوتینیو
Orelha: Tem sido frequente, tanto em discípulos como em adversários, reduzir a estética marxista a uma simples análise sociológica ou historicista das obras de arte, a uma mera explicação (obtida com os métodos do materialismo histórico) da gênese dos fenômenos artísticos. Acredita-se que esta explicação sociológica, através da qual se estabelece que tal ou qual artista expressa uma visão do mundo "burguesa" ou "proletária", constitui o objetivo único da crítica marxista. Abandona-se, assim, mais ou menos inteiramente, a compreensão inter na da estrutura da obra, a determinação das leis sistemáticas que operam no reflexo artístico da realidade. Ora, somente uma tal compreensão permite ao crítico distinguir (para usarmos a expressão de Gramsci) entre uma produção realmente artística e o fruto da atividade de um borra-botas. Esta determinação da estrutura do estético é a tarefa de uma análise fundada nos métodos do materialismo dialético. Tão-somente de uma orgânica integração entre o materialismo histórico e o materialismo dialético pode resultar uma consideração histórico-sistemática (integral) da arte, ou seja, um desenvolvimento superior – porque materialista - da metodologia que Hegel inaugurou e desenvolveu em sua Estética. No interior do pensamento que se reclama de Marx, esta parece ser a característica diferenciadora fundamental de Lukács: ele foi o único, após Lenin, a compreender a fecundidade desta integração e a fazer dela a pedra angular de seu pensamento filosófico, estético e crítico. A utilização do materialismo dialético implica, naturalmente, na aceitação da teoria dialética do reflexo. Esta aceitação marca a passagem definitiva de Lukács para o período de sua maturidade, período no qual - superando a colocação ainda idealista de História e Consciência de Classe – ele elaborou a profunda e duradoura obra que o coloca entre os "clássicos" do marxismo. A estética lukácsiana funda-se precisamente sobre a concepção da arte como modo peculiar do reflexo da realidade objetiva. Mediante a utilização dos princípios do materialismo dialético, Lukács estabelece as características específicas do reflexo estético, pelas quais este se distingue estruturalmente do científico (no interior da unidade fornecida pela comum realidade refletida) e funda sua autonomia e seu específico sistema de leis. A principal destas características, segundo Lukács, reside no lugar central que ocupa na esfera estética a categoria da particularidade (da tipicidade). À análise desta categoria, de sua elaboração histórico-filosófica e de seu papel no reflexo artístico, esta presente na Introdução a uma Estética Marxista, que constitui um prólogo indispensável à completa compreensão de sua monumental Estética, cuja primeira parte (dedicada precisamente à análise da peculiaridade do estético) foi publicada em 1963 e é hoje, em edição espanhola, acessível ao leitor brasileiro. O lançamento de mais uma obra de Lukács em nossa língua apresenta uma especial importância: o conhecimento profundo e sistemático de seu pensamento, sua assimilação criadora à cultura brasileira, o que pode contribuir decisivamente para a erradicação das tendências irracionalistas e vanguardistas de alguns intelectuais "de esquerda", bem como para a definitiva superação de um velho dogmatismo que obstaculiza o florescimento do autêntico humanismo marxista. CARLOS NELSON COUTINHO