Intraoperative Radiotherapy: Clinical Experiences and Results

توسعه ظرفیت استفاده از پرتوهای الکترونی در انرژی‌های مختلف، توسعه فناوری جدید پرتودرمانی حین عمل را تحریک کرد. بصری تومور اولیه، تعریف محل مورد تابش، و آگاهی از اندازه تومور مورد تابش، از جمله حاشیه کافی برای وسعت میکروسکوپی همراه با حجم زدایی تومور، امکان پیگیری پرتودرمانی حین عمل را فراهم کرده است. طیف گسترده ای از فرآیندهای بیماری نه تنها می‌توان تومورهایی را که بسیار مقاوم بودند، درمان کرد، بلکه می‌توان تومور را به‌طور خاص با یک حاشیه‌ی مناسب برای دربرگرفتن امتداد میکروسکوپی بالقوه و انتخاب انرژی پرتو الکترونی مناسب برای درمان تومور باقی‌مانده بالقوه و تومور یدکی، محلی‌سازی کرد. ساختارهای عادی مجاور علاوه بر این، درمان بیماران مبتلا به تومورهای غیرقابل برداشت امکان پذیر است. محور اصلی این توسعه این واقعیت است که ساختارهای عادی را می توان از حوزه درمان حذف کرد. در ابتدا، تاکید بر بخش های منفرد تابش پرتو الکترونی بدون تکمیل بعدی توسط پرتودرمانی با پرتو فوتون خارجی بود. با این حال، اخیراً نه تنها از یک کسری پرتو الکترونی در طول عملیات استفاده شود، بلکه برای تکمیل آن با درمان پرتو خارجی ضروری شده است. نتایج دلگرم‌کننده به‌دست‌آمده با پرتودرمانی حین عمل منجر به آزمایش‌های بالینی در تعداد زیادی از مؤسسات در سراسر جهان شده است.

The development of the capacity to use electron beams at various energies stimulated the development of the new technology of intraoperative radiation therapy. The visual­ ization of the primary tumor, definition of the site to be irradiated, and knowledge of the size of tumor to be irradiated, including adequate margins for microscopic extent along with debulking of the tumor, have allowed intraoperative radiation therapy to be pur­ sued in a wide variety of disease processes. Not only is it possible to treat tumors that were highly resistant, but it is also possible to specifically localize the tumor with a mar­ gin adequate to encompass potential microscopic extensions and to choose the appro­ priate electron beam energy to treat the potential residual tumor and spare the adjacent normal structures. It is, furthermore, possible to treat patients with unresectable tumors. Central to this entire development is the fact that normal structures can be removed from the field of treatment. In the beginning, the emphasis was on single fractions of electron beam radiation without subsequent supplementation by external photon beam radiation therapy. How­ ever, more recently it has become necessary to use not only a single electron beam frac­ tion during the course of the operation, but to supplement it with external beam treat­ ment. The encouraging results obtained with intraoperative radiation therapy have led to clinical trials at a large number of institutions throughout the world.