دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Emanuele Severino
سری: Saggi. Nuova serie
ISBN (شابک) : 9788845927799, 8845927792
ناشر: Adelphi
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 215
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Intorno al senso del nulla به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب حول معنای هیچ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
معنای رادیکالی که «هیچ» در تأمل فلسفی غرب به خود گرفته است، نه تنها با این شکل فکر، بلکه با کل سفر تمدن ما همراه است. ریشه قبل از غم و اندوه، هیچ چیز نیز مزاحم نیست و مهمتر از همه، به دلیل ویژگی فوق العاده مبهم آن: افلاطون در واقع متوجه شده است که فکر کردن در مورد هیچ و صحبت در مورد هیچ به معنای فکر کردن به چیزی و صحبت کردن در مورد چیزی است - گویی دشمن پیشانی شما دو برابر شده است، فریب دادن. ما در مورد هویت آن سورینو از «ساختار اصلی» (1958) و تا «مرگ و زمین» (2011) به این مفهوم سرگردان که باید در پرتو دقیقترین اشکال گمانهزنی تفسیر شود، پرداخته شد: در این دو مورد. کار می کند، و به طور خاص به دومی، «حوالی حس هیچ» مرتبط است، جایی که از یک سو نشان می دهد که چقدر ابهام بسیار عمیق تر از آن چیزی است که به نظر می رسد و از سوی دیگر به بررسی «شرایط راه خروج» می پردازد. بینش بسیار لازم است، زیرا اگر از بحث در مورد آپوریاهای برانگیخته شده توسط حس نیستی دست برداریم، همان تز اساسی اندیشه سورینو معلق باقی می ماند: اینکه انسان و هر موجود دیگری «همیشه از نیستی در امان بوده اند».
Il significato radicale che il "nulla" ha assunto nella riflessione filosofica occidentale accompagna come un'ombra non solo questa forma di pensiero, ma l'intero tragitto della nostra civiltà. Radice prima dell'angoscia, il nulla turba anche e soprattutto per il suo carattere sommamente ambiguo: già Platone, infatti, si accorge che pensare il nulla e parlare del nulla significa pensare qualcosa e parlare di qualcosa - come se il nemico che si ha di fronte si sdoppiasse, ingannandoci sulla sua identità. Questa nozione spaesante, che esige di essere interpretata alla luce delle forme più rigorose della speculazione, è stata affrontata da Severino a partire da "La Struttura originaria" (1958) e fino a "La morte e la terra" (2011): a queste due opere, e alla seconda in particolare, si ricollega "Intorno al senso del nulla", dove da un lato si mostra come l'ambiguità sia ben più profonda di quanto possa sembrare e dall'altro si indagano "le condizioni che rendono possibile la via d'uscita". Approfondimento quanto mai necessario, giacché se si rinunciasse a discutere le aporie suscitate dal senso del nulla resterebbe in sospeso la stessa tesi di fondo del pensiero di Severino: che l'uomo e ogni altro ente "sono da sempre salvi dal nulla".