International Pressures, Strategic Preference, and Myanmar’s China Policy since 1988

این کتاب عمدتاً نیروهای محرک و تحول سیاست میانمار چین را از سال 1988 با اتخاذ رویکرد رئالیستی نئوکلاسیک، یک الگوی نظری نوظهور با هدف تحلیل رفتار خارجی دولت با اتصال متغیرهای سیستمی و واحد که به محیط‌های خارجی و داخلی اشاره دارد، بررسی می‌کند. محدودیت ها به ترتیب. این اولین کتابی است که به دنبال توضیح تئوریک دیپلماسی میانمار است و از این طریق شکاف را از تحقیقات پایه به تحقیقات عمیق با نظریه ها پر می کند. همچنین مفهوم ترجیح استراتژیک را معرفی کرد و استدلال کرد که ترجیح استراتژیک رقابتی که رهبران برمه دارند، یعنی «ادغام» و «انزوا»، پاسخ‌های میانمار به چین را در دوران پس از جنگ سرد تعیین می‌کند، که نه تنها نشان‌دهنده نئو رئالیسم کلاسیک به عنوان ابزاری مفید برای بررسی سیاست خارجی دولت و تعمیق درک مناسبات میانمار و چین است. محتوای اصلی این کتاب در هفت بخش تنظیم شده است که در فصل اول به معرفی پیشینه، مطالعه حاضر در مورد سیاست میانمار در مورد چین می پردازد. و سیاست میانمار چین، چارچوب تحلیلی، و ترتیب محتوا. فصل 2 بر ریشه ها و تغییرات ترجیحات استراتژیک رقابتی میانمار و همچنین تأثیرات آن بر سیاست خارجی میانمار تمرکز دارد. چهار فصل زیر فشارها و مزایای بین‌المللی تحمیل‌شده توسط الزامات سیستمی و ترجیح استراتژیک خاص رهبران برمه از سال 1988 را بررسی می‌کند و سیاست میانمار در قبال چین را در دوره‌های مختلف بررسی می‌کند. در نهایت، نتیجه‌گیری جامعی ارائه می‌کند که ریشه‌ها و سیر تحولات سیاست میانمار در برابر چین را ترسیم می‌کند و مسیرهای آینده آن را پیش‌بینی می‌کند. این کتاب برای فارغ‌التحصیلان و کارشناسانی مناسب است که به روابط بین‌الملل، مطالعات آسیایی و رئالیسم نئوکلاسیک علاقه‌مند هستند. به ویژه، سیاست میانمار و روابط خارجی و همچنین روابط چین با کشورهای همسایه.

This book mainly explored the driving forces and evolvement of Myanmar’s China policy since 1988 by adopting a neo-classical realist apporach, an emerging theoretical paradigm aiming at analyzing state’s foreign behaviour by connecting systemic and unit variables which refers to external environments and domestic restraints respectively. It is the first book that seeks to give a theoretical explanation of Myanmar’s diplomacy, thereby bridging the gap from basic research to the deep one with theories. It also introduced the concept of strategic preference and argued that the competing strategic preference that the Burmese leaders have, namely “integration” and “isolation”, determines Myanmar’s responses to China in the Post-Cold War era, which not only demonstrates the neo-classical realism as an useful instrument of looking into state’s foreign policy and deepens the understanding on Myanmar-China relations.The main content of this book is divided into seven parts, in which the first chapter introduces the background, the present study on Myanmar’s China policy and China’s Myanmar policy, the analytical framework, and the arrangement of the content. Chapter 2 focuses on the roots and changes of Myanmar’s competing strategic preference as well as its influences on Myanmar’s foreign policy. The following four chapters examine the international pressures and benefits imposed by systemic imperatives, and Burmese leaders’ specific strategic preference since 1988, and investigate Myanmar’s policy towards China in different periods. Finally, it provides a comprehensive conclusion that outlines and reviews the origins and evolution of Myanmar’s China policy, and predicts its future directions.This book is suitable for the graduates and experts who are interested in international relations, the Asian studies and neo-classical realism in particular, and Myanmar politics and foreign relations, as well as China’s relation with neighboring countries.