International Handbook of Educational Leadership and Administration: Part1–2

ویراستاران این مقدمه بر کتاب راهنمای بین‌المللی رهبری و مدیریت آموزشی، برخی از انگیزه‌های توسعه این کتاب و چندین فرض را شرح می‌دهد که بر اساس آن، بسیاری از کارهای ارائه‌شده در 31 فصل آن مبتنی است. خلاصه ای از مطالب آن فصول نیز ارائه شده است. برخی از مفروضات کلیدی گاهی اوقات پیشنهاد می شود که جستجو برای درک کافی از رهبری محکوم به شکست است. به هر حال، با وجود تلاش‌های شگرف که قدمت آن به صدها یا نه هزاران سال پیش می‌رسد، شواهد کمی دال بر توافق در مورد این مفهوم وجود دارد. به عنوان مثال، چنین دیدگاهی در مشاهدات بنیس به دست می‌آید که: از میان همه حوزه‌های مبهم و گیج‌کننده در روان‌شناسی اجتماعی، نظریه رهبری بدون شک برای نامزدی برتر مدعی است. احتمالاً بیشتر از هر موضوع دیگری در علوم رفتاری درباره رهبری نوشته شده است و کمتر شناخته شده است. (1959، صفحه 259) ما این وضعیت را دلسرد کننده (و نه کاملاً دقیق) می دانیم و البته مانع از ادامه کار بنیس نیز نشد. یکی از دلایل تمایل ما به ادامه در مواجهه با چنین کلمات دلسرد کننده این است که تعداد زیادی از تحقیقات رهبری در آرزوی توسعه یک نظریه کلی هستند، نظریه ای که در تمام یا بیشتر حوزه های فعالیت سازمان یافته انسانی کاربرد دارد. این آرمان ناگزیر مقوله‌های عمل‌زدایی‌شده و بنابراین انتزاعی‌شده را تولید می‌کند. تصویری که هاوارد گاردنر (1995) از رهبری به عنوان داستان سرایی نشان می دهد، نمونه ای از این موضوع است.

EDITORS This introduction to the International Handbook of Educational Lead­ ership and Administration describes some of the motivation for devel­ oping the book and several assumptions on which is based much of the work represented in its 31 chapters. A synopsis of the contents of those chapters is also provided. SOME KEY ASSUMPTIONS It is sometimes suggested that the search for an adequate understanding of leadership is doomed to fail. After all, there is little evidence of agreement about the concept in spite of prodigious efforts dating back hundreds if not thousands of years. Such a view is captured, for exam­ ple, in Bennis' observation that: Of all the hazy and confounding areas in social psychology, leadership theory undoubtedly contends for top nomination. Probably more has been written and less is known about lead­ ership than any other topic in the behavioural sciences. (1959, page 259) We do not find this state of affairs discouraging (nor entirely accurate) and, of course, it did not prevent Bennis from proceeding either. One reason for our desire to continue in the face of such discouraging words is that a great deal of leadership research aspires to develop a general theory, a theory which applies to all or most domains of organized human activity. This aspiration inevitably produces decontextualized and, therefore, abstract categories of practice. Howard Gardner's (1995) depiction of leadership as story telling is a case in point.