Interface (The MIT Press)

یک نظریه فرهنگی از رابط به عنوان رابطه ای که هم همه جا حاضر و هم گریزان است و از رشته هایی از نظریه فرهنگی تا معماری استفاده می کند.

در این کتاب، براندن هوکوی رابط نه به عنوان فناوری بلکه به عنوان شکلی از ارتباط با فناوری. هوک‌وی پیشنهاد می‌کند که رابط در آن واحد در همه جا حاضر و از دید پنهان است. این هم گلوگاهی است که رابطه ما با فناوری باید از آن عبور کند و هم یک رویارویی سازنده در استفاده از فناوری. این محل رقابت - بین انسان و ماشین، بین مادی و اجتماعی، بین امر سیاسی و فناوری - است که هم تفاوت‌ها را تعریف می‌کند و هم آن را از بین می‌برد.

هوکوی که در رشته‌های مختلف مهارت دارد، نظریه‌ای ارائه می‌کند. رابطی که بر نظریه فرهنگی، نظریه سیاسی، فلسفه، هنر، معماری، رسانه های جدید و تاریخ علم و فناوری تکیه دارد. او استدلال می‌کند که مکانیسم نظری رابط، رویکردی قدرتمند به پرسش‌های مربوط به رابطه انسان با فناوری ارائه می‌دهد. هوک وی منشاء اصطلاح رابط را در دینامیک سیالات قرن نوزدهمی می یابد و مهاجرت آن را به ترمودینامیک، نظریه اطلاعات و سایبرنتیک ردیابی می کند. او مسائل مربوط به شکل گیری سوژه، عاملیت، قدرت و کنترل را در زمینه هایی که شامل فناوری، سیاست و نقش اجتماعی بازی ها می شود، مورد بحث قرار می دهد. او تقویت تکنولوژیک انسان و سیستم انسان-ماشین را در نظر می‌گیرد و مفاهیم هوش تجسم یافته را مورد بحث قرار می‌دهد.

هوکوی شکل سوژه را هم به‌عنوان گیرنده و هم تولیدکننده فعال در فرآیندهای سوژه‌سازی می‌بیند. او استدلال می‌کند که رابط در رابطه‌ای بیگانه و صمیمی، سرگیجه‌آور و جهت‌دهنده برای کسانی است که از آستانه آن عبور می‌کنند.

A cultural theory of the interface as a relation that is both ubiquitous and elusive, drawing on disciplines from cultural theory to architecture.

In this book, Branden Hookway considers the interface not as technology but as a form of relationship with technology. The interface, Hookway proposes, is at once ubiquitous and hidden from view. It is both the bottleneck through which our relationship to technology must pass and a productive encounter embedded within the use of technology. It is a site of contestation―between human and machine, between the material and the social, between the political and the technological―that both defines and elides differences.

A virtuoso in multiple disciplines, Hookway offers a theory of the interface that draws on cultural theory, political theory, philosophy, art, architecture, new media, and the history of science and technology. He argues that the theoretical mechanism of the interface offers a powerful approach to questions of the human relationship to technology. Hookway finds the origin of the term interface in nineteenth-century fluid dynamics and traces its migration to thermodynamics, information theory, and cybernetics. He discusses issues of subject formation, agency, power, and control, within contexts that include technology, politics, and the social role of games. He considers the technological augmentation of humans and the human-machine system, discussing notions of embodied intelligence.

Hookway views the figure of the subject as both receiver and active producer in processes of subjectification. The interface, he argues, stands in a relation both alien and intimate, vertiginous and orienting to those who cross its threshold.