Interaction theory in forest ecology and management

همانطور که J آن را درک می کند، پیشگفتار کتاب جایی است که نویسنده به خواننده توضیح می دهد که چگونه کتابی که در دست دارد به وجود آمده است، چیزی از دلایل شخصی برای تحمیل چنین اجباری طولانی به خود برای تکمیل متن. و موارد دیگری که برای گفتن مناسب است اما در متن نمی گنجد. این کتاب آغاز مفهومی خود را در دهه 1970 با مطالعات من در سنتز علمی در ایستگاه آزمایشی جنگل مرکزی شمال، سنت پل، مینه سوتا آغاز کرد. روشن است که عصر ما عصر تحلیل است. اما، من احساس کردم، ما باید به زودی چارچوب هایی را برای سنتز آغاز کنیم، در غیر این صورت سنتز هرگز امکان پذیر نخواهد بود. به طور خلاصه، من امیدوار بودم که "تعامل" را به عنوان یک اصل یکپارچه در جنگلداری توسعه دهم. با پیشرفت کار روی نسخه خطی، موضوعات فرعی دیگری توسعه یافت. اول، این احساس مبهم از طرف من وجود داشت که حرفه جنگلداری در مسابقه ای که باید دید چه کسی باید جنگل های جهان را مدیریت کند، جایگاه خود را از دست می دهد. این اتفاق می‌افتد نه به این دلیل که جنگل‌بانان نمی‌دانند چگونه جنگل‌ها را به شیوه‌ای معقول مدیریت کنند، بلکه به این دلیل بود که به نظر می‌رسید مردم به قضاوت جنگل‌بانان به‌عنوان مدیران حرفه‌ای، مسئولیت‌پذیر و عاقل زمین، ایمان خود را از دست دادند. چندین رویداد شناخته شده از قضاوت ضعیف در مورد روش های برداشت چوب در جنگل های ملی در ایالات متحده کمک چندانی به تصویر جنگلبان نکرد.

As J understand it, a book Preface is where the author explains to the reader how the book in hand came about, something of the personal reasons for having inflicted such extended duress on one's self to complete the manllscript. and other items that are fit to say but do not fit in the text. This book had its conceptual beginnings in the 1970's wit h my 'studies in scientific synthesis at the North Central Forest Experiment Station, St. Paul, Minnesota. Ours is, clearly, the age of analysis. But, I felt, we must soon begin frameworks for synthesis, or a synthesis would never be possible. In short, I hoped to develop 'interaction' as an integrative principle in forestry. As work progressed on the manuscript, other subthemes developed. First, there was the vague feeling on my part that the forestry profession was losing ground in the contest to see who should manage the forests of the world. This was happening not because foresters do not know how to manage forests in a reasonable manner, but because the public seemed to be loosing faith in the judgement of foresters as professional, responsible, wise land managers. Several well-known incidents of poor judgement in timber harvesting methods on national forests in the United States did little to help the forester's image.