Instruments for New Music: Sound, Technology, and Modernism

در تاریخ انتشار، یک نسخه کتاب الکترونیکی رایگان از این عنوان از طریق Luminos، برنامه انتشار دسترسی آزاد جدید انتشارات دانشگاه کالیفرنیا برای تک نگاری ها در دسترس خواهد بود. برای کسب اطلاعات بیشتر به www.luminosoa.org مراجعه کنید.

پیانوهای نوازنده، مدارهای رادیویی الکتریک، صفحات گرامافون، و فیلم صوتی نوری—اینها فناوری های آکوستیک پیشرفته در اوایل قرن بیستم بودند و برای بسیاری از نوازندگان و هنرمندان آن زمان، این وسایل ابزار یک انقلاب موسیقی نیز بودند. Instrumentsfor NewMusic شبکه پراکنده ای از عوامل فرهنگی را ردیابی می کند که در این باور مشترک بودند که یک موسیقی واقعاً مدرن می تواند باشد. تنها از طریق چالش ریشه ای با مبانی فن آوری هنر به دست می آید. در طول دهه‌های 1920 و 1930 در آلمان متمرکز شد، جنبش ایجاد سازهای جدید طیف گسترده‌ای از آزمایش‌ها را در بر می‌گرفت، از کاوش در کوک‌های میکروتونال و رنگ‌های تن عجیب و غریب تا توانایی آهنگ‌سازی مستقیم برای دستگاه‌های موسیقی خودکار. این جنبش متشکل از آهنگسازان، مخترعان و هنرمندان تجسمی از جمله پل هیندمیت، ارنست توچ، یورگ ماگر، فردریش تراتواین، لازلو موهولی-ناگی، والتر روتمن و اسکار فیشینگر بود. مطالعه جذاب پتسون، تاریخ موسیقی جدید مبتنی بر مصنوعات در اوایل قرن بیستم را با بازنگری زیرکانه بحث‌های هنوز مرتبط در مورد رابطه بین فناوری و هنر ترکیب می‌کند.

At publication date, a free ebook version of this title will be available through Luminos, University of California Press’s new open access publishing program for monographs. Visit www.luminosoa.org to learn more.

Player pianos, radio-electric circuits, gramophone records, and optical sound film—these were the cutting-edge acoustic technologies of the early twentieth century, and for many musicians and artists of the time, these devices were also the implements of a musical revolution. Instruments for New Music traces a diffuse network of cultural agents who shared the belief that a truly modern music could be attained only through a radical challenge to the technological foundations of the art. Centered in Germany during the 1920s and 1930s, the movement to create new instruments encompassed a broad spectrum of experiments, from the exploration of microtonal tunings and exotic tone colors to the ability to compose directly for automatic musical machines. This movement comprised composers, inventors, and visual artists, including Paul Hindemith, Ernst Toch, Jörg Mager, Friedrich Trautwein, László Moholy-Nagy, Walter Ruttmann, and Oskar Fischinger. Patteson’s fascinating study combines an artifact-oriented history of new music in the early twentieth century with an astute revisiting of still-relevant debates about the relationship between technology and the arts.