Inside the gas chambers : eight months in the Sonderkommando of Auschwitz

اسلومو ونزیا در یک جامعه فقیر یهودی-ایتالیایی ساکن تسالونیکی یونان به دنیا آمد. در ابتدا، ایتالیایی های اشغالگر از خانواده او محافظت کردند. اما زمانی که آلمان ها حمله کردند، ونزیاها به آشویتس تبعید شدند. مادر و خواهرانش در بدو ورود ناپدید شدند و او ابتدا در کمال ناباوری متوجه شد که تقریباً به طور قطع گاز گرفته شده اند. با توجه به فرصتی برای بدست آوردن کمی نان اضافی، او موافقت کرد که یک \"Sonderkommando\" شود، بدون اینکه متوجه شود که این چه معنایی دارد. او به زودی خود را یکی از اعضای «واحد ویژه» یافت که مسئول بیرون آوردن اجساد از اتاق‌های گاز و سوزاندن اجساد آن‌ها است.

او با بی‌علاقگی، دور تاریک کارهای روزانه را به تفصیل شرح می‌دهد و وحشت الهام‌گرفته از مرد مسئول کوره‌سوزی، \"فرشته مرگ\" اتو مول، و تلاش‌های برخی از زندانیان برای فرار از جمله شورش اکتبر 1944 را بازگو می‌کند.

معمولاً تصور می‌شود که هیچ یک کسانی که به اتاق‌های گاز آشویتس می‌رفتند، همیشه برای گفتن داستان خود ظاهر شدند - اما، به عنوان عضوی از \"سوندرکوماندو\"، شلومو ونزیا این امتیاز وحشتناک را دریافت کرد. او می‌دانست که با مشاهده ناگفتنی‌ها، احتمالاً به نوبه‌ی خود توسط اس‌اس حذف می‌شود، اگر داستانش را بگوید. او زنده ماند: این داستان اوست.

با همکاری موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده منتشر شده است.

Slomo Venezia was born into a poor Jewish-Italian community living in Thessaloniki, Greece. At first, the occupying Italians protected his family; but when the Germans invaded, the Venezias were deported to Auschwitz. His mother and sisters disappeared on arrival, and he learned, at first with disbelief, that they had almost certainly been gassed. Given the chance to earn a little extra bread, he agreed to become a ‘Sonderkommando', without realising what this entailed. He soon found himself a member of the ‘special unit' responsible for removing the corpses from the gas chambers and burning their bodies.

Dispassionately, he details the grim round of daily tasks, evokes the terror inspired by the man in charge of the crematoria, ‘Angel of Death' Otto Moll, and recounts the attempts made by some of the prisoners to escape, including the revolt of October 1944.

It is usual to imagine that none of those who went into the gas chambers at Auschwitz ever emerged to tell their tale - but, as a member of a ‘Sonderkommando', Shlomo Venezia was given this horrific privilege. He knew that, having witnessed the unspeakable, he in turn would probably be eliminated by the SS in case he ever told his tale. He survived: this is his story.

Published in association with the United States Holocaust Memorial Museum.