دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سیاست ویرایش: نویسندگان: Frances E. Lee سری: ISBN (شابک) : 022640904X, 9780226409047 ناشر: University of Chicago Press سال نشر: 2016 تعداد صفحات: 0 زبان: English فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Insecure Majorities: Congress and the Perpetual Campaign به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اکثریت های ناامن: کنگره و کمپین دائمی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در حالی که دموکرات ها و جمهوری خواهان به رقابت برای کسب مزیت
سیاسی ادامه می دهند، کنگره همچنان به دلیل درگیری حزبی فلج شده
است. این که در دو دهه اخیر شاهد برخی از کمبازدهترین کنگرهها
در تاریخ اخیر بودهاند، معمولاً با شکاف ایدئولوژیک فزاینده بین
احزاب توضیح داده میشود، اما این توضیح عامل اساسی دیگری را که
بر پویایی تأثیر میگذارد نادیده میگیرد. برخلاف سیاست در بیشتر
قرن بیستم، احزاب دموکرات و جمهوریخواه معاصر برای کنترل کنگره
در برابری نسبی با هم رقابت میکنند و این بهطور چشمگیری
انگیزهها و استراتژیهای احزاب را به گونهای تغییر داده است که
ویژگیهای جناحی جنجالی سیاست معاصر آمریکا را هدایت میکند.
.
بااکثریت ناامن،فرانسیس ای لی دیدگاه جدید بحث برانگیزی در
مورد افزایش درگیری حزب کنگره ارائه می دهد و نشان می دهد که
چگونه تغییر شرایط رقابتی تأثیر عمیقی بر نحوه تعامل دموکرات ها و
جمهوری خواهان برای نزدیک به نیم قرن، دموکرات ها اکثریت حزب
بودند و معمولاً کنترل ریاست جمهوری، مجلس نمایندگان و سنا را در
دست داشتند. جمهوریخواهان شانس زیادی برای کسب اکثریت نداشتند و
دموکراتها نمیتوانستند آن را از دست بدهند. در چنین شرایط
غیررقابتی، اقدام جمعی اندکی توسط هر یک از طرفین در جهت ایجاد یا
حفظ اکثریت انجام شد. با شروع دهه 1980، این وضعیت تغییر کرد، و
اکثر انتخابات از آن زمان به بعد چشم انداز تغییر کنترل حزب را
ارائه کرده است. لی، از طریق طیف وسیعی از مصاحبهها و تحلیلها،
نشان میدهد که چگونه رقابت برای کنترل دولت، اعضای هر دو حزب را
به مشارکت در اقداماتی سوق میدهد که وجهه حزب خود را ارتقاء
میدهد و چهره اپوزیسیون را تضعیف میکند، از جمله شکار دائمی
مسائلی که میتواند به نتیجه برسد. امتیازات سیاسی با قرار دادن
طرف مقابل در سمت اشتباه افکار عمومی. اغلب اوقات، این استراتژی
مانع از همکاری مولد دو حزبی می شود - و همچنین تا زمانی که کنترل
دولت در دسترس هر دو طرف باشد، بعید است که تغییر کند.
As Democrats and Republicans continue to vie for political
advantage, Congress remains paralyzed by partisan conflict.
That the last two decades have seen some of the least
productive Congresses in recent history is usually explained by
the growing ideological gulf between the parties, but this
explanation misses another fundamental factor influencing the
dynamic. In contrast to politics through most of the twentieth
century, the contemporary Democratic and Republican parties
compete for control of Congress at relative parity, and this
has dramatically changed the parties’ incentives and strategies
in ways that have driven the contentious partisanship
characteristic of contemporary American politics.
WithInsecure Majorities,Frances E. Lee offers a
controversial new perspective on the rise of congressional
party conflict, showing how the shift in competitive
circumstances has had a profound impact on how Democrats and
Republicans interact. For nearly half a century, Democrats were
the majority party, usually maintaining control of the
presidency, the House, and the Senate. Republicans did not
stand much chance of winning majority status, and Democrats
could not conceive of losing it. Under such uncompetitive
conditions, scant collective action was exerted by either party
toward building or preserving a majority. Beginning in the
1980s, that changed, and most elections since have offered the
prospect of a change of party control. Lee shows, through an
impressive range of interviews and analysis, how competition
for control of the government drives members of both parties to
participate in actions that promote their own party’s image and
undercut that of the opposition, including the perpetual hunt
for issues that can score political points by putting the
opposing party on the wrong side of public opinion. More often
than not, this strategy stands in the way of productive
bipartisan cooperation—and it is also unlikely to change as
long as control of the government remains within reach for both
parties.