Insecticide Biochemistry and Physiology

فقط چهار دهه پیش، کنترل آفات حشرات با استفاده از مواد شیمیایی در اوایل دوران نوزادی خود بود. پیشگامان این منطقه عمدتاً متشکل از گروهی از حشره شناسان کاربردی اختصاصی بودند که با بهترین توانایی های خود با زرادخانه بسیار محدودی از مواد شیمیایی که شامل مواد معدنی (آرسنیکال ها، فلورایدها و غیره)، برخی از مواد گیاهی (نیکوتین) و تعدادی مصنوعی بود، کار می کردند. آلی (dinitro-o-cresol، organothiocyanates). بسیاری از تحقیقات اولیه به حل مشکلات عملی مربوط به فرمولاسیون و کاربرد معدود مواد موجود اختصاص داشت، و اگرچه کشف انواع جدیدی از مواد شیمیایی حشره کش بدون شک در ذهن برخی از آنها یک رویا بود، تلاش تحقیقاتی کم یا بدون هیچ تلاشی برای تحقیقات اولیه انجام شد. در این راستا هزینه شد. کشف خواص حشره کشی DDT توسط پل میلر در سال 1939 باید به عنوان رویدادی در نظر گرفته شود که تولد شیمی حشره کش مدرن را رقم زد و به عنوان سنگ بنای توسعه بعدی آن عمل کرد. DDT برای اولین بار به وضوح پتانسیل چشمگیر مواد شیمیایی آلی مصنوعی را برای کنترل حشرات نشان داد و محرک اولیه ای را ارائه داد که باعث شد شیمی حشره کش نه تنها به حوزه ای با اهمیت کشاورزی و بهداشت عمومی تبدیل شود، بلکه پیامدهای قابل توجه و غیرقابل پیش بینی نیز داشته است. در حوزه های وسیعی از علوم فیزیکی، زیستی و اجتماعی. در واقع، تعداد کمی از مواد شیمیایی مصنوعی دیگر وجود دارند که در تاریخ قضاوت می‌شوند که تأثیر گسترده و گویا مانند DDT بر بشر داشته‌اند.

Only four short decades ago, the control of insect pests by means of chemicals was in its early infancy. The pioneers in the area consisted largely of a group of dedicated applied entomologists working to the best of their abilities with a very limited arsenal of chemicals that included inorganics (arsenicals, fluorides, etc.), some botanicals (nicotine), and a few synthetic organics (dinitro-o-cresol, organothiocyanates). Much of the early research was devoted to solving practical problems associated with the formulation and application of the few existing materials, and although the discovery of new types of insecticidal chemicals was undoubtedly a pipe dream in the minds of some, little or no basic research effort was expended in this direction. The discovery of the insecticidal properties of DDT by Paul Miiller in 1939 has to be viewed as the event which marked the birth of modern insecticide chemistry and which has served as the cornerstone for its subse­ quent developement. DDT clearly demonstrated for the first time the dramatic potential of synthetic organic chemicals for insect control and provided the initial stimulus which has caused insecticide chemistry to become a field not only of immense agricultural and public health importance but also one that has had remarkable and unforseeable repercussions in broad areas of the physical, biological, and social sciences. Indeed, there can be few other synthetic chemicals which will be judged in history to have had such a broad and telling impact on mankind as has DDT.