Ingardeniana II: New Studies in the Philosophy of Roman Ingarden With a New International Ingarden Bibliography

این جلد Ingardenia دومین جلد از مجموعه Analecta Husserliana است که کاملاً به پدیدارشناسی رومن اینگاردن اختصاص دارد. اولین جلد IV (1976) بود. بیست سال پس از مرگ اینگاردن، این جلد نشان می دهد که سهم پدیدارشناس لهستانی در فلسفه و پژوهش های ادبی مورد توجه جهانی قرار گرفته است. ایده های او به ویژه برای تعریف ساختار اثر هنری ادبی و در پی آن شناخت ویژگی های مشخصه آن مثمر ثمر بوده است. از میان همه پدیدارشناسان اولیه که شاگردان هوسرل بودند، اینگاردن است که کارش صادقانه این اصل اصلی را دنبال می‌کند که زبان جوهر جهان زندگی را «در آمادگی» (bereit halten) نگه می‌دارد. بررسی این مقدمه با دقت یک علم، همانطور که هوسرل برای پدیدارشناسی تصور کرده بود، کار زندگی اینگاردن بود. اینکه اینگاردن کاملاً به هدف بلندپروازانه خود نرسیده است، از دستاورد بی چون و چرای او نمی کاهد. درک ماهیت اثر هنری ادبی به دلیل تحلیل ها و زیبایی شناسی او به شدت افزایش یافته است. پدیدارشناس لهستانی بیش از هر چیز اثر هنری را به عنوان ساختاری از اجزای ضروری که ماهیت آن را تعریف و تعیین می کند، بررسی کرد. این که عنصر هنری تحت آن شرایط تغییر کرده بود نباید تعجب آور باشد، به ویژه از آنجایی که اینگاردن معمولاً فاصله فلسفی یک ناب را از جزئیات عینی مطالب مورد بررسی حفظ می کرد. او به تک تک آثار هنری اهمیت نمی داد، بلکه به این اصل توجه داشت که همه آنها به عنوان ویژگی تعیین کننده وجودشان مشترک بودند.

This Ingardenia volume is the second in the Analecta Husserliana series that is entirely devoted to the phenomenology of Roman Ingarden. The first was volume IV (1976). Twenty years after Ingarden's death, this volume demonstrates that the Polish phenomenologist's contribution to philosophy and literary scholarship has received world-wide attention. His ideas have proven especially fruitful for the definition of the structure of the literary work of art and the subsequent recognition of its characteristic features. Of all the early phenomenologists who were students of Husserl, it is Ingarden whose work has faithfully pursued the original tenet that language "holds" the essence of the life-world "in readiness" (bereit halten). To investigate this premise with the rigor of a science, as Husserl had envisioned for phenomenology, was Ingarden's life work. That Ingarden did not quite reach his ambitious goal does not diminish his unquestionable achievement. The understanding of the nature of the literary work of art has increased enormously because of his analyses and aesthetics. The Polish phenomenologist investigated above all the work of art as a structure of necessary components which define and determine its nature. That the artistic ingredient was shortchanged under those conditions should not be surprising, particu­ larly since Ingarden usually kept a purist's philosophical distance from the concrete detail of the material under consideration. He was not concerned with individual works of art but with the principle that was shared by all of them as the defining feature of their being.