Inflammation

در طول قرن ها، التهاب به خودی خود یک بیماری در نظر گرفته شده است. این تصور نادرست از ناتوانی در تمایز بین تغییرات التهابی و توهین‌هایی که باعث ایجاد آن‌ها می‌شوند، ناشی می‌شود. درک تمایز بین پیدایش التهاب و واکنش‌های بافتی که در پی می‌آیند به جان هانتر نسبت داده می‌شود که در پایان قرن هجدهم به طور قابل ملاحظه‌ای به تجزیه و تحلیل التهاب در شرایط عینی کمک کرد. امروزه، با این حال، ما هنوز در تلاش برای یافتن توضیحاتی برای علائم سلسوس از نظر تغییرات ساختاری و عملکردی در بافت ملتهب هستیم. داروهایی وجود دارند که این علائم را تعدیل می کنند، اما بدون دانش دقیق از رویدادهای فیزیوپاتولوژیک اساسی، درک مکانیسم اثر آنها غیرممکن است. با وجود این، اثرات داروهای ضد التهابی دانش جدیدی را در مورد ارتباط علائم و نشانه‌ها با توالی تغییرات بیوشیمیایی و مورفولوژیکی ایجاد شده در التهاب ارائه می‌کند. هنگامی که ما دعوت را برای ویرایش کتابچه راهنمای داروهای ضد التهابی و ضد التهابی پذیرفتیم، از بزرگی کار آگاه بودیم. ما می‌دانستیم که پوشش دادن کل حوزه با جزئیات غیرممکن است، به‌ویژه با در نظر گرفتن انباشت سریع دانش تجربی که به احتمال زیاد، روند انتشار را پیشی خواهد گرفت.

Throughout the centuries, inflammation has been considered as a disease in itself. This misconception arose from the inability to distinguish between inflammatory changes and the insults which induce them. The understanding of the distinction between the genesis of inflammation and the tissue reactions that follow is attributed to JOHN HUNTER, who, at the end of the 18th century, substantially contributed to the analysis of inflammation in objective terms. Today, however, we are still trying to find explanations for Celsus' Signs in terms of structural and functional changes occurring in the inflamed tissue. There are drugs which modulate these signs but, without a detailed knowledge of the basic physiopathological events, it is impossible to understand their mechanism of action. Notwithstanding, the effects of anti­ inflammatory drugs provided new knowledge of the relevance of the signs and symptoms to the sequence of biochemical and morphological changes occurring in inflammation. When we accepted the invitation to edit a Handbook on Inflammation and Anti­ Inflammatory Drugs, we were aware of the magnitude of the task. We knew the impossibility of covering the whole field in detail, especially taking into account the rapid accumulation of experimental knowledge which would, in all likelihood, overtake the process of publication.