Individual Susceptibility to Genotoxic Agents in the Human Population

در نتیجه انقلاب صنعتی، دستاوردهای فن‌آوری انسان واقعاً عالی بوده است و کیفیت زندگی را تا حد غیرقابل تصوری افزایش داده است. اما همه این پیشرفت ها بدون خطرات سلامتی به همان اندازه غیر قابل تصور انجام نشده است. روش‌های سنجش کوتاه‌مدت تشخیصی کافی در سال‌های اخیر برای ما ایجاد شده است تا مشخص کنیم که عوامل جهش‌زا در بین هزاران ماده شیمیایی که امروزه جمعیت انسانی در معرض آن هستند وجود دارد. این مواد شیمیایی قبل از انقلاب آزمایشی صنعتی به طور قابل توجهی وجود نداشتند. از امروز، هیچ روشی در دسترس نیست که به اندازه کافی برای ارزیابی حساسیت فردی به قرار گرفتن در معرض ژنوتوکسیک نشان داده شده باشد، و در نتیجه ما مجبور شده ایم به برون یابی داده های سم شناسی از سیستم های مدل حیوانی تکیه کنیم. سوال این است که آیا ما می توانیم اجازه دهیم چنین فشار انتخاب ذهنی محیطی از طریق قرار گرفتن در معرض جهش زا بدون انتظار اثرات نامطلوب درازمدت بر سلامت ما رخ دهد؟ از این خط استدلال آشکار است که چیزی که کمبود دارد و بلافاصله مورد نیاز است، روش‌های آزمایشی است که می‌تواند برای انسان برای ارزیابی قرار گرفتن در معرض ژنوتوکسیک و همچنین حساسیت فردی به آن اعمال شود. در حال حاضر دو کنفرانس وجود داشته است که در این زمینه تحقیقاتی متمرکز شده است. "راهنماهایی برای مطالعات جمعیت های انسانی در معرض خطرات جهش زایی و تولید مثل" (A. D. Bloom, ed., March of Dimes Birth Defects Foundation, White Plains, New York, 1981) و "شاخص های قرار گرفتن در معرض ژنوتوکسیک در انسان" ( Banbury Report 13، B. A. Bridges، B. E. Butterworth و I. B.

As a result of the industrial revolution, man's technological achievements have been truly great, increasing the quality of life to almost unimagined proportions; but all this progress has not been accomplished without equally un imagined health risks. Sufficiently diagnostic short-term assay procedures have been developed in recent years for us to determine that there are mutagenic agents among thou­ sands of chemicals to which the human population is exposed today. These chemicals were not significantly present prior to the indus­ trial revolution. As of today, there are no procedures available which have been adequately demonstrated to assess individual sus­ ceptibility to genotoxic exposures, and as a result we have had to rely on extrapolating toxicological data from animal model systems. The question is can we afford to allow such an increased environ­ mental selection pressure via mutagenic exposures to occur without expecting adverse long-term effects on our health. It is apparent from this line of reasoning that what is lacking and immediately needed are test procedures that can be applied to humans to assess genotoxic exposure as well as individual susceptibility to it. There have already been two conferences which have focused at­ tention on this research area. "Guidelines for studies of human populations exposed to mutagenic and reproductive hazards" (A. D. Bloom, ed., March of Dimes Birth Defects Foundation, White Plains, New York, 1981) and "Indicators of genotoxic exposure in humans" (Banbury Report 13, B. A. Bridges, B. E. Butterworth, and I. B.