India Divided

مسأله تقسیم هند به مناطق مسلمان و هندو پس از تصویب قطعنامه ای به نفع خود در مارس 1940 در لاهور توسط اتحادیه مسلمانان سراسر هند اهمیت یافت. بیشتر کتاب India Divided در زندان نوشته شد و در سال 1946 منتشر شد، یک سال قبل از تقسیم هند. این کتاب به طور خاص این نظریه را بررسی می کند که هندوها و مسلمانان هند دو ملت بودند و به این نتیجه می رسد که راه حل مسئله هندو-اسلام را باید در تشکیل یک دولت سکولار با استقلال فرهنگی برای گروه های مختلف جستجو کرد. ملت منشاء و رشد درگیری هندو و مسلمانان را ردیابی می کند، خلاصه ای از چندین طرح برای تجزیه هند ارائه شده است، و به ابهام اساسی قطعنامه لاهور اشاره می کند. در نهایت، به منابع دولت‌های با اکثریت مسلمان می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه طرح پیشنهادی تقسیم غیرعملی بود، و راه‌حل جدیدی برای مسئله هندو-مسلمان پیشنهاد می‌کند.

The question of the partition of India into Muslim and Hindu zones assumed importance after the All-India Muslim League passed a resolution in its favour in March 1940 in Lahore. Most of India Divided was written in prison and it was published in 1946, a year before India was divided. The book specifically examines the theory that the Hindus and Muslims of India were two nations, and concludes that the solution for the Hindu–Muslim issue should be sought in the formation of a secular state, with cultural autonomy for the different groups that make up the nation. It traces the origins and growth of the Hindu–Muslim conflict, gives the summary of the several schemes for the partition of India which were put forth, and points out the essential ambiguity of the Lahore Resolution. Finally, it deals with the resources of the Muslim-majority states and shows how the suggested scheme of Partition was impracticable, and proposes a new solution to the Hindu–Muslim question.