In Winter’s Kitchen

رشد انفجاری جنبش غذای محلی چندان خبری نیست: کتاب های مایکل پولن میلیون ها فروخته می شود و گسترش رستوران های مزرعه تا میز عملاً ویروسی است. اما درخواست‌ها برای «انقلاب غذایی» اغلب از ناحیه‌ای می‌آید که دما به ندرت بیش از چند درجه تغییر می‌کند. در گفتگوی ملی در مورد توسعه یک سنت غذایی پایدار و عادلانه، بخش عظیمی از جمعیت ما که در جایی زندگی می‌کنند که خاک ماه‌ها از سال به شدت یخ می‌زند، احساس می‌کنند که در سرما کنار گذاشته شده‌اند.

In Winter's Kitchen نشان می دهد که چگونه یک جنبش غذایی با ریشه های عمیق در هارتلند- اولین تعاونی های غذایی ما، پربارترین زمین های کشاورزی و مشهورترین دانشمندان کشاورزی منطقه- نه تنها رونق دارد، بلکه در حال ارائه است. راه حل هایی که می تواند یک کشور را تغذیه کند، نه فقط تعداد کمی از محله ها و رستوران ها. با استفاده از داستان یک وعده غذایی شکرگزاری، دولی متوجه می شود که یک رژیم غذایی زمستانی محلی بیش از یک احتمال است: می تواند خوشمزه باشد.

The explosive growth of the local food movement is hardly news: Michael Pollan’s books sell millions and the spread of farm-to-table restaurants is practically viral. But calls for a “food revolution” come most often from a region where the temperature rarely varies more than a few degrees. In the national conversation about developing a sustainable and equitable food tradition, the huge portion of our population who live where the soil freezes hard for months of the year feel like they're left out in the cold.

In Winter’s Kitchen reveals how a food movement with deep roots in the Heartland—our first food co-ops, most productive farmland, and the most storied agricultural scientists hail from the region—isn't only thriving, it's presenting solutions that could feed a country, rather than just a smattering of neighborhoods and restaurants. Using the story of one thanksgiving meal, Dooley discovers that a locally-sourced winter diet is more than a possibility: it can be delicious.