In Praise of Mathematics

چرا به خود زحمت دهید که ریاضیات را ستایش کنید وقتی که مانند آلن بدیو ادعا می کنید که فلسفه قبل از هر چیز متافیزیک شادی است، وگرنه ارزش یک ساعت زحمت را ندارد؟ چه رابطه‌ای می‌تواند بین ریاضیات و شادی وجود داشته باشد؟

این دقیقاً موضوعی است که در این گفت‌وگو مطرح می‌شود، که به‌عنوان یک مقدمه بسیار قابل دسترس برای چیستی ریاضیات و کاوش در تأثیر حیاتی که همیشه داشته است عمل می‌کند. بر بزرگ ترین فیلسوفان اعمال شد. ریاضیات و منطق به دور از تمرین های بیهوده و بیهوده ای که اغلب تصور می شود، راهنماهای ضروری برای خلاص شدن از شر عقاید مسلط و امکان دسترسی به حقایق یا تجربه انسانی با ارزش هستند. به همین دلیل است که ریاضیات ممکن است کوتاه ترین مسیر برای رسیدن به زندگی واقعی باشد، که وقتی وجود داشته باشد، با شادی بی نظیری مشخص می شود.

Why bother to praise mathematics when you claim, as Alain Badiou does, that philosophy is first and foremost a metaphysics of happiness, or else it’s not worth an hour of trouble? What possible relationship can there be between mathematics and happiness?

That is precisely the issue at stake in this dialogue, which serves as a very accessible introduction to what mathematics is and an exploration of the crucial influence it has always exerted on the greatest philosophers. Far from the thankless, pointless exercises they are often thought to be, mathematics and logic are indispensable guides to ridding ourselves of dominant opinions and making possible an access to truths, or to a human experience of the utmost value. That is why mathematics may well be the shortest path to the true life, which, when it exists, is characterized by an incomparable happiness.