دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Ivone Margulies
سری:
ISBN (شابک) : 0190496827, 9780190496821
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 369
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 45 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب In Person: Reenactment in Postwar and Contemporary Cinema به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب به صورت حضوری: بازسازی در سینمای پس از جنگ و معاصر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در شخص: بازسازی در سینمای پس از جنگ و معاصر
ژانر اجرایی جدیدی را بر اساس بازپخش و خودآگاهی ترسیم می
کند. این کتاب استدلال میکند که بازسازی حضوری، شخصی واقعی که
گذشته خود را جلوی دوربین به نمایش میگذارد، از دیگر شیوههای
بازسازی تقلیدی جدا میشود. در شخص
زمانمندی و قابلیت های تجدیدنظرطلبانه این شخصیت را تئوریزه می
کند و اهمیت آن را از منظر بازنمایی و مثال اجتماعی می
داند.
خواندن دقیق نمونههای منتخب و تاریخیشده، رگهای متناوب و
اعترافآمیز را برای درک ماهیت خود انعکاسی سینماهای گواهی پس از
جنگ و پس از هولوکاست تعریف میکند. این کتاب پیشنهاد زاواتینی را
که در نئورئالیسم هرکس باید داستان خود را به گونهای
ضد فردگرایانه و نمایش عمومی (عشق در شهر و ما
زنان عمل کند، ارائه میکند. ). همگرایی بین
آزمایشهای واقعی، انتقاد از خود در فرانسه و استقبال از
رواندرام در فرانسه را بررسی میکند (Chronicle of
a تابستان و هرم انسان)
در اواخر دهه پنجاه. و از طریق بازین، به معضلات زندگینامهای
سلبریتیها فکر میکند: چگونه دایرهای نمادنگاری ستاره با
محدودیتهای جسمانی او بررسی میشود (داستان خود
سوفیا و مستند درام
Torero!).
در شخص تغییری را از اخلاق مثال
زدنی و دگرگون کننده بازسازی دهه پنجاه به سمت موضع رستگارانه
فیلم های بازسازی معاصر مانند لنزمان
شوآ، پسران ژانگ
یوان، تپه های آشوب اثر
آندره آ توناکی . این تداوم بین شهادت واقعی
(Chronicle،
و Moi un Noir) و بعداً ماقبل حقوقی را
تعریف می کند. فیلم هایی مانند گزارش کارسکی
و ریتی پن S21، کشتار خمرهای سرخ
ماشین نشان دهنده قدرت حضور مشترک و به فعلیت
رساندن حضوری برای اخلاق بیننده است.
In Person: Reenactment in Postwar and Contemporary
Cinema delineates a new performative genre based
on replay and self-awareness. The book argues that in-person
reenactment, an actual person reenacting her past on camera,
departs radically from other modes of mimetic reconstruction.
In Person
theorizes this figure's protean temporality and revisionist
capabilities and it considers its import in terms of social
representativity and exemplarity.
Close readings of select, historicized examples define an
alternate, confessional-performative vein to understand the
self-reflexive nature of postwar and post-holocaust testimonial
cinemas. The book contextualizes Zavattini's proposal that in
neorealism everyone should act his own story in a sort
of anti-individualist, public display (Love in the
City and We the Women). It checks the convergence
between verité experiments, a heightened self-critique in
France and the reception of psychodrama in France
(Chronicle of a summer and
The Human Pyramid) in the late fifties. And,
through Bazin, it
reflects on the quandaries of celebrity biopics: how the
circularity of the star's iconography is checked by her
corporeal limits (Sophia her Own Story
and the docudrama
Torero!).
In Person traces a shift from
the exemplary and transformative ethos of fifties reenactment
towards the un-redemptive stance of contemporary reenactment
films such as Lanzmann's Shoah, Zhang
Yuan's Sons, Andrea Tonacci's
Hills of Chaos. It defines continuities
between verite testimony
(Chronicle,
and Moi un Noir) and later
para-juridical films such as the Karski
Report and Rithy Panh's S21, the
Khmer Rouge Killing Machine
suggesting the power of co-presence and in person
actualization for an ethics of viewership.
Cover In Person Copyright Contents Acknowledgments Introduction— Estrangement and Exemplarity: In-Person Reenactment Exemplarity Stages of Actualization In Person Reenactment: The Book 1. Casting Relatives: The Spectrum of Substitution Orson Welles’s Four Men in a Raft (It’s All True) Endurance: Kinship and the Exceptional Body Reenacting Heredity: Sons 2. Neorealist Reenactment as Postwar Pedagogy Zavattini’s “Last Judgment” Cinema The Story of Caterina Footprints: Streetwalkers and Maggiorani’s Back Attempted Suicides: Antonioni’s Singularities Anonymous Stars: Donatella Marrosu and Anna Magnani 3. Celebrity Reenactment, Biopic, and the Mortal Body Sophia: Her Own Story Bazin’s Cine-mythographies Cinema’s Existential Arena Torero! Replicants Mexican Ciné-verdad, Carlos Velo, Hugo Butler, and Zavattini 4. A Sort of Psychodrama: Verité Moments 58–61 Role-play: The Real in Balance Provisional Closure: Reflexivity and Death in The Human Pyramid Chronicle of a Summer (1960–1961) as Autocritique (1958) A “Nascent” Register: Group Dynamics and the Worker 5. Ascetic Stages: Reenactment in Post-Holocaust Cinema Pedovision: Ritual, Wandering Words Marceline Loridan, Testimony With (out) an “I” Splitting: Oumarou Ganda’s Solo The Karski Report—Of a Report Filming and Refilming: Phatic Reenactment Ascetic Stages, Next 6. Trial Stages: Rithy Panh’s Parajuridical Cinema Solo Routines: The Critical Valence of Alienation Paintings, Desks, Files, and Faces: Reflexive Platforms S21’s Judicial Context Parajuridical Scenarios and the Confessional Imperative An Internal Chorus: Files and Faces 7. Reenactment and A-filiation in Serras da Desordem “When Is Carapiru?” Twenty Years Later: Brazilian Films on “First” and Recurrent Contact Leading to Serras The Actor as Agent: Carapiru, Pereio, and Tonacci A-filiation Disrupted Transmission Conclusion: Senseless Mimesis Select Bibliography Notes Index