In Between Communication Theories Through One Hundred Questions (Numanities - Arts and Humanities in Progress, 14)

این کتاب به شکل دیالوگ است. این دو نویسنده متخصص در پدیدارشناسی را ارائه می‌کند که سؤالاتی را برای یکدیگر مطرح می‌کنند و پاسخ‌های پیچیده‌ای را برای بحث انتقادی ارائه می‌دهند. این کتاب هم شامل ارائه مکاتب مختلف ارتباطی و هم فلسفی درباره مسائل ارتباطی است. نویسندگان با ارائه تعریف و ریشه شناسی ارتباط، بررسی محدودیت های ارتباطی و استفاده از یک پایگاه سیاسی-منطقی ارتباط، موضوعات متعددی را به بحث می گذارند. موضوعی که همه حوزه ها را فرا می گیرد، موضوع میانجیگری است: اینکه چگونه چیزها، مانند هویت ها، سبک ها، و بدن ها توسط فرهنگ، تاریخ و سنت میانجی گری می شوند و محدودیت های چنین میانجی گری چیست. این پرسش به مسائل پیچیده‌تر «میانجی‌گری‌های میانجی‌شده» منجر می‌شود، به گونه‌ای که توضیح یک رسانه توسط رسانه‌ای دیگر ارائه می‌شود، که منجر به پرسشی درباره فرازبان به‌عنوان رسانه‌ای بنیادی و بدون واسطه می‌شود. این شامل برخی نکات ظریف میانجیگری است: دیدگاه، گفتمان، اخلاق ارتباطات، ایدئولوژی، خصوصی و عمومی. در طول گفت و گوی متقابل و پرسشی، نویسندگان به نظریه فراارتباطات و همچنین مشکل «استعلایی» دسترسی به جنبه های نظری، موضوعی و تاریخی متعدد ارتباط دست می زنند، اما از تعهد دلهره آور به آن اجتناب می کنند.

This book takes the form of a dialogue. It presents two authors, specialized in the phenomenologу, posing questions to each other and offering complex answers for critical discussion. The book includes both presentation of different communication schools and philosophizing on the issues of communication. The authors debate numerous topics by providing the definition and etymology of communication, examining the limits of communication, and using a poli-logical base of communication. The issue which pervades all domains is that of mediation: how things, such as identities, styles, and bodies are mediated by culture, history, and tradition, and what the limits are of such mediation. This question leads to more complex issues of “mediated mediations” such that an explication of one medium is framed by another medium, leading to a question of meta-language as a fundamental, unmediated medium. This involves some fine points of mediation: perspectivity, discursivity, ethics of communication, ideology, private and public. Throughout the mutual, interrogative dialogue, the authors touch upon, but avoid the daunting commitment to, a theory of metacommunication, as well as the “transcendental” problematic of accessing the numerous theoretical, thematic, and historical aspects of communication.