دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mark Stille. Paul Wright
سری: New Vanguard
ISBN (شابک) : 1849089876, 9781849089876
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 50
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Imperial Japanese Navy Destroyers 1919-45 (2): Asashio to Tachibana Classes به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ناوشکن های نیروی دریایی امپریال ژاپن 1919-45 (2): کلاسهای Asashio به Tachibana نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در طول جنگ اقیانوس آرام، در دریای جاوا، دریای مرجان، میدوی،
گوادالکانال، در سرتاسر کمپینهای سولومون، ماریانا، خلیج لیته،
ایوو جیما و اوکیناوا، ناوشکنها ستون فقرات هر ناوگان
بودند.
مسلماً موفق ترین جزء ناوگان امپراتوری ژاپن نیروی ناوشکن آن بود.
این کشتیها عموماً بزرگتر از همتایان متفقین خود بودند و در
بیشتر موارد مسلحتر بودند. این کشتیها مجهز به یک اژدر بزرگ و
دوربرد (که در نهایت توسط متفقین به نام لانگ لنس نامیده شد)، خود
را به عنوان حریفان قدرتمندی نشان دادند. در بخش اول جنگ،
ناوشکنهای ژاپنی در رشتهای از پیروزیهای ژاپنی نقش اساسی
داشتند. با این حال، این کشتی ها تا زمان مبارزات انتخاباتی
گوادالکانال قدرت خود را به طور کامل نشان ندادند. در یک سری
اقدامات شبانه، این کشتی ها با استفاده از اژدرهای مرگبار خود،
نیروهای ضربت متفقین را با تعدادی از حملات شبانه جسورانه ویران
کردند.
ناوشکنهای نیروی دریایی امپراتوری ژاپن تاریخچه، سلاحها
و تاکتیکهای ناوشکنهای ژاپنی را که درست قبل از جنگ و در طول
جنگ ساخته شدهاند، شرح میدهد. این شامل کلاس های معروف Kagero و
Yugumo می شود. این کلاسهایی بودند که بخش عمدهای از مدرنترین
ناوشکنهای ژاپنی را فراهم میکردند و در میدانهای جنگ در سراسر
اقیانوس آرام به کار میرفتند و به مخالفان مخوف تبدیل شدند. این
طرحها منجر به ساخت ناوشکنهای بزرگ ضدهوایی کلاس Akitsuki شد تا
واحدهای ناوگان را از حمله هوایی محافظت کنند. همچنین در این جلد،
ناوشکن آزمایشی Shimakaze با حداکثر سرعت تقریباً 40 گره و
تسلیحات اژدر سنگین از 15 لوله گنجانده شده است. آخرین کلاسی که
تحت پوشش قرار می گیرد کلاس ماتسو خواهد بود که معادل ژاپنی
اسکورت ناوشکن متفقین بود. این کشتی ها به گونه ای طراحی شده
بودند که سریع و ارزان ساخته شوند، اما ثابت کردند که کشتی های
بسیار سختی در جنگ هستند.
تجزیه و تحلیل طرحهای ناوشکن شامل بررسی نقاط قوت و ضعف و موفقیت
(یا عدم موفقیت) آنها در مقایسه با طراحیهای مشابه ناوشکن
متفقین است.
During the Pacific War, at Java Sea, Coral Sea, Midway,
Guadalcanal, throughout the Solomons, Marianas, Leyte Gulf, Iwo
Jima, and Okinawa campaigns, destroyers were the backbone of
every fleet.
Arguably the most successful component of the Imperial Japanese
Fleet was its destroyer force. These ships were generally
larger than their Allied counterparts and were better armed in
most cases. Armed with a large, long-range torpedo (eventually
called Long Lance by the Allies), these ships proved themselves
as formidable opponents. In the first part of the war, Japanese
destroyers were instrumental in an unbroken string of Japanese
victories. However, it was not until the Guadalcanal campaign
that these ships fully demonstrated their power. In a series of
night actions, these ships devastated Allied task forces with a
number of daring night attacks using their deadly
torpedoes.
Imperial Japanese Navy Destroyers details the history,
weapons and tactics of the Japanese destroyers built just
before the war and throughout the war. This includes the famous
Kagero and Yugumo classes. These were the classes which
provided the bulk of the most modern Japanese destroyers and
which were employed in battlefields all over the Pacific and
became feared opponents. These designs led to the large
Akitsuki class antiaircraft destroyers designed and built to
screen fleet units from air attack. Also included in this
volume will be the experimental destroyer Shimakaze with
her almost 40 knot top speed and heavy torpedo armament of 15
tubes. The last class to be covered will be the Matsu class
which was the Japanese equivalent to an Allied destroyer
escort. These ships were designed to be built quickly and
cheaply, but proved to be very tough ships in combat.
An analysis of destroyer designs includes an examination of
their strengths and weaknesses and the success (or lack of
success) as compared to comparable Allied destroyer designs.