Immunodeficiency and Disease

اپیدمی ایدز کمبود ایمنی را رایج کرده است و منجر به افزایش سریع بودجه برای تحقیقات در مورد تأثیر ویروس ها بر ایمنی شده است. اکنون امکان واقعی یافتن این موضوع وجود دارد که آیا برخی از سندرم های نادر نقص ایمنی به اصطلاح "اولیه" کودکان و بزرگسالان، که برای اولین بار در دهه 1950 توصیف شد، ممکن است علت شناسی ویروسی داشته باشند یا خیر، وجود دارد. بسیاری از این سندرم ها قبلاً بیش از یک بار در طول 10 سال گذشته به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته اند و تشخیص و مدیریت آنها اکنون در اکثر کتاب های استاندارد پزشکی گنجانده شده است. در این جلد، من تصمیم گرفته‌ام تا جنبه‌های بالقوه هیجان‌انگیز نقص ایمنی در انسان‌ها را برجسته کنم، امیدوارم به پزشکان و دانشگاهیان پزشکی بینشی در مورد پیشرفت‌ها و ناامیدی‌های اخیر ارائه کنم. سه فصل در مورد تداخلات ویروسی با سیستم ایمنی بدن بحث می کند. اگرچه قبلاً در مورد ایدز مطالب زیادی نوشته شده است، من هیچ عذرخواهی نمی‌کنم که بررسی گسترده‌ای از جنبه‌های بالینی و آزمایشگاهی این بیماری را درج کنم. ایدز سابقه مهمی است و احتمالاً سایر رتروویروس‌های کمتر بیماری‌زا در نهایت تبدیل به دوتایی می‌شوند و باعث برخی از اختلالات نادر نقص ایمنی در کودکان و بزرگسالان می‌شوند. برای مثال، مدت‌ها گمان می‌رفت که ویروس‌ها ممکن است باعث برخی از انواع غیر خانوادگی نقص ایمنی ترکیبی شدید در نوزادان شوند. در واقع عفونت HIV-I اکنون باید در تشخیص افتراقی در نظر گرفته شود.

The AIDS epidemic has popularized immune deficiency and has led to a rapid increase in the funding for research into the effect of viruses on immunity. There is now a real possibility of finding out whether some of the rare, so-called 'primary' immunodeficiency syndromes of children and adults, first described in the 1950s, may have a viral aetiology. Most of these syndromes have already been extensively reviewed more than once over the past 10 years, and their diagnosis and management is now included in most standard medical textbooks. In this volume, I have chosen to highlight what I consider to be the potentially exciting aspects of immunodeficiency in humans, hopefully providing clinicians and medical academics with some insight into the recent breakthroughs and disappointments. There are three chapters discussing viral interactions with the immune system. Although much has been written about AIDS already, I make no apology for including an extensive review of both the clinical and laboratory aspects of this disease. AIDS is an important precedent, and it is likely that other less pathogenic retroviruses will eventually turn dut to cause some of the rarer immunodeficiency disorders in children and adults. For instance, it has long been suspected that viruses may cause some of the non-familial types of severe combined immunodeficiency in infants; in fact HIV-I infection now has to be considered in the differential diagnosis.