Immune Infertility: The Impact of Immune Reactions on Human Infertility

ناباروری به عنوان ناتوانی در باردار شدن پس از داشتن رابطه جنسی محافظت نشده به مدت یک سال تعریف می شود. ناباروری در سراسر جهان در حال افزایش است و علل مختلفی هم در شریک زن و هم در شریک جنسی دارد. واکنش های ایمنی به اسپرم می تواند تا 2 تا 30 درصد ناباروری را به همراه داشته باشد. اسپرم دارای پتانسیل اتوآنتی ژنیک و همچنین ایزوآنتی ژنیک است و بنابراین می تواند آنتی بادی های ضد اسپرم (ASAs) و سلول های T واکنش پذیر به اسپرم را در مردان و زنان نابارور تولید کند. همچنین، بیش از 75 درصد مردان وازکتومی شده، اتوآنتی بادی‌هایی برای اسپرم تولید می‌کنند که می‌تواند حتی پس از آناستوموز مجدد موفقیت‌آمیز در وازوواستومی، مشکلی در بازیابی باروری ایجاد کند. ادعاهای اولیه در مورد بروز و دخالت ASAs در ناباروری غیرارادی انسان احتمالاً به دلیل تکنیک های غیر قابل اعتماد و ساده لوحی در مورد پیچیدگی پاسخ ایمنی و ماهیت آنتی ژنیک سلول اسپرم بیش از حد مورد تاکید قرار گرفته است. این عوامل، فقدان مطالعات تجربی خوب طراحی شده و کنترل شده، و کمبود روش های درمانی موثر منجر به سردرگمی وقوع و اهمیت ASA ها در ناباروری انسان شد. در نتیجه، ارزیابی زوج های نابارور از نظر ASA و نقش احتمالی آنها در ناباروری، پیشنهاد مهمی در نظر گرفته نشد. توسعه سنجش‌های دقیق‌تر و کشف ایمنی مخاطی که قادر به پاسخ‌های مستقل از ایمنی سیستمیک است، باعث شده است که سلول‌های اسپرم و ترشحات دستگاه تناسلی در آنالیز ASA ها گنجانده شوند.

Infertility is defned as the inability to conceive after having unprotected intercourse for a year. Infertility is increasing worldwide and has various causes both in the male and the female partner. Immune reactions to sperm can contribute up to 2–30% of infertility. The sperm has both autoantigenic as well as isoantigenic potential, and is thus capable of p- ducing antisperm antibodies (ASAs) and sperm-reactive T cells in both infertile men and women. Also, over 75% vasectomized men produce autoantibodies to sperm that can cause a problem in regaining fertility even after successful re-anastomosis in vasovasostomy. Early claims regarding the incidence and involvement of ASAs in involuntary human infertility were probably overemphasized because of unreliable techniques and naivety concerning the complexity of the immune response and antigenic nature of the sperm cell. These factors, the lack of well-designed and controlled experimental studies, and the dearth of effective therapeutic modalities resulted in the confusion of the occurrence and importance of ASAs in human infertility. Consequently, evaluation of infertile couples for ASAs and their possible role in infertility was not considered a signifcant proposition. The development of more accurate assays and the discovery of mucosal immunity capable of responses independent of systemic immunity have caused inclusion of sperm cells and genital tract secretions in the analysis of ASAs.