Immobilien-Portfoliomanagement für die öffentliche Hand: Ziele, Nutzen und Vorgehen in der Praxis auf der Basis von Benchmarks

بر خلاف مدیریت املاک خصوصی (مدیریت املاک و مستغلات شرکتی)، سازمان های مدیریت املاک و مستغلات عمومی (مدیریت املاک و مستغلات عمومی) با هیچ رقابتی مواجه نیستند، زیرا آنها الزامات سیاسی را برای خدمات منافع عمومی اجرا می کنند. با این وجود، املاک و مستغلات به آنها به طور فزاینده ای به عنوان دارایی تلقی می شود که ارزش آن باید حفظ یا افزایش یابد. بنابراین، در آینده باید از ابزارهای مدیریتی استفاده شود که امکان ارزیابی املاک و مستغلات عمومی و بهینه سازی قابل اثبات کل مجموعه را از طریق توسعه دارایی های فردی فراهم کند.

Stephan Seilheimer نشان می دهد که چگونه سبدهای املاک و مستغلات عمومی باید تجزیه و تحلیل، ارزیابی و کنترل شوند و چگونه می توان آنها را به بازار معرفی کرد. برای این منظور، او در حال توسعه یک مدل پنج مرحله‌ای برای معرفی مدیریت پرتفوی کلیدی مبتنی بر رقم با استفاده از معیار، از جمله یک سیستم ارزیابی برای املاک و مستغلات عمومی است. کاربرد این مدل در عمل بر اساس نمونه کارها املاک و مستغلات عمومی با 500000 متر مربع از زمین نشان داده شده است و سودآوری و کارایی در یک دوره سه ساله اثبات شده است.

Im Gegensatz zum privaten Immobilienmanagement (Corporate Real Estate Management) müssen sich die Organisationen der öffentlichen Immobilienverwaltung (Public Real Estate Management) keinem Wettbewerb stellen, da sie die politischen Vorgaben zur Daseinsvorsorge umsetzen. Dennoch werden die ihnen anvertrauten Immobilien zunehmend als Assets angesehen, deren Wert es zu erhalten bzw. zu steigern gilt. Es müssen also in Zukunft Managementinstrumente eingesetzt werden, die die Bewertung öffentlicher Immobilien und die nachweisbare Optimierung des Gesamtportfolios durch die Entwicklung einzelner Immobilien ermöglichen.

Stephan Seilheimer zeigt auf, wie öffentliche Immobilienbestände zu analysieren, zu bewerten und zu steuern sind und wie sie an den Markt herangeführt werden können. Dazu entwickelt er ein fünfstufiges Modell zur Einführung eines kennzahlenbasierten Portfoliomanagements mittels Benchmarking einschließlich eines Bewertungssystems für öffentliche Immobilien. Die Anwendung des Modells in der Praxis wird anhand eines öffentlichen Immobilienportfolios mit 500 000 m² Nutzfläche dargestellt und Wirtschaftlichkeit und Effizienz werden über einen Zeitraum von drei Jahren nachgewiesen.