Imagining Religious Leadership in the Middle Ages: Richard of Saint-Vanne and the Politics of Reform

در اواخر هزاره اول پس از میلاد، در امپراتوری کارولینژی سابق نسلی از راهبان‌ها پدید آمدند که به عنوان یکی از تأثیرگذارترین رهبران تاریخ رهبانیت غربی از آنها یاد می‌شد. در این کتاب استیون واندرپوتن اهمیت تاریخی این نسل از رهبران رهبانی را از طریق مطالعه عمیق یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های آن، ریچارد سن وان، دوباره ارزیابی می‌کند. ریچارد (متوفی 1046) در طول زندگی خود به عنوان راهبایی در بسیاری از صومعه ها خدمت کرد که باعث شد به عنوان یک مدیر بسیار موفق و اصلاح کننده نظم و انضباط رهبانی شهرت پیدا کند. همانطور که وندرپوتن نشان می‌دهد، اما، دیدگاه پیچیده‌تر از حرفه، معنویت و انگیزه‌های ریچارد به ما امکان می‌دهد تا دستاوردهای او به‌عنوان رهبر کلیسا و اصلاح‌کننده را بهتر ارزیابی کنیم.

واندرپوتن گزارش‌های مختلفی از زندگی ریچارد را تحلیل می‌کند، منابع معاصری که عبارتند از: آشکار ساختن جهان بینی و خودپنداره او و شواهد مربوط به اعمال او به عنوان یک اصلاح کننده رهبانی و به عنوان یک مروج تغییر دین. خود ریچارد زندگی خود را به عنوان تفسیری در حال تکامل در مورد طیف وسیعی از مسائل مربوط به معنویت فردی، نظم و انضباط رهبانی و رهبری مذهبی تصور می کرد. این تفسیر، که عناصر بسیار محافظه‌کار و انقلابی را ترکیب می‌کرد، بسیار فراتر از دیوارهای صومعه می‌رسید و به بسیاری از موضوعاتی که باعث تقسیم کلیسا و موضوعات آن در اواخر قرن یازدهم می‌شد، مربوط می‌شد.

Around the turn of the first millennium AD, there emerged in the former Carolingian Empire a generation of abbots that came to be remembered as one of the most influential in the history of Western monasticism. In this book Steven Vanderputten reevaluates the historical significance of this generation of monastic leaders through an in-depth study of one of its most prominent figures, Richard of Saint-Vanne. During his lifetime, Richard (d. 1046) served as abbot of numerous monasteries, which gained him a reputation as a highly successful administrator and reformer of monastic discipline. As Vanderputten shows, however, a more complex view of Richard's career, spirituality, and motivations enables us to better evaluate his achievements as church leader and reformer.

Vanderputten analyzes various accounts of Richard’s life, contemporary sources that are revealing of his worldview and self-conception, and the evidence relating to his actions as a monastic reformer and as a promoter of conversion. Richard himself conceived of his life as an evolving commentary on a wide range of issues relating to individual spirituality, monastic discipline, and religious leadership. This commentary, which combined highly conservative and revolutionary elements, reached far beyond the walls of the monastery and concerned many of the issues that would divide the church and its subjects in the later eleventh century.