Imaging the Brain in Autism

داده‌های گردآوری‌شده توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها نشان‌دهنده افزایش هشداردهنده و مداوم در شیوع اوتیسم است. علیرغم تحقیقات فشرده در چند دهه اخیر، اوتیسم یک سندرم تعریف شده رفتاری است که در آن معیارهای تشخیصی فاقد اعتبار ساختاری هستند. و برخلاف سایر شرایط مانند دیابت و فشار خون بالا، هیچ نشانگر زیستی برای اوتیسم وجود ندارد. با این حال، روش‌های تصویربرداری جدید طرز فکر ما را در مورد اوتیسم تغییر می‌دهند، ما را به تعریفی ابطال‌پذیر برای این بیماری نزدیک‌تر می‌کنند، افراد مبتلا را در مراحل اولیه زندگی شناسایی می‌کنند، و انواع مختلف اوتیسم را شناسایی می‌کنند.

روش‌های تصویربرداری مورد بحث قرار گرفت. در این کتاب بر قدرت فن آوری جدید برای کشف سرنخ های مهم در مورد شرایط با امید به توسعه مداخلات موثر تاکید شده است. تصویربرداری از مغز در اوتیسمبرای بررسی اوتیسم از منظری منحصربه‌فرد ایجاد شد که بر نتایج حاصل از فناوری‌های مختلف تصویربرداری تأکید می‌کرد. این تکنیک ها ناهنجاری های مغزی را در درصد قابل توجهی از بیماران نشان می دهد، ناهنجاری هایی که به عملکرد ناهنجار و علائم بالینی قابل توجه تبدیل می شوند. امیدواریم که این درک جدید، کار میدانی را با هم همکاری کند و مسیری را فراهم کند که موانع فنی را به حداقل برساند.

Data compiled by the Center for Disease Control and Prevention indicates an alarming and continuing increase in the prevalence of autism. Despite intensive research during the last few decades, autism remains a behavioral defined syndrome wherein diagnostic criteria lack in construct validity. And, contrary to other conditions like diabetes and hypertension, there are no biomarkers for autism. However, new imaging methods are changing the way we think about autism, bringing us closer to a falsifiable definition for the condition, identifying affected individuals earlier in life, and recognizing different subtypes of autism.

The imaging modalities discussed in this book emphasize the power of new technology to uncover important clues about the condition with the hope of developing effective interventions. Imaging the Brain in Autism was created to examine autism from a unique perspective that would emphasize results from different imaging technologies. These techniques show brain abnormalities in a significant percentage of patients, abnormalities that translate into aberrant functioning and significant clinical symptomatology. It is our hope that this newfound understanding will make the field work collaborative and provide a path that minimizes technical impediments.