Imagination and Reflection: Intersubjectivity: Fichte’s Grundlage of 1794

این کار ناشی از علاقه من به چندین موضوع مهم پدیدارشناسی معاصر است. در اصل نقطه کانونی آنها 1) نقش و اهمیت موضوع در فعالیت فلسفی و 2) محدود بودن موضوع بود. برای دستیابی به دیدگاهی در مورد این موضوعات، به نظر می رسید یک رویکرد ممکن در جهت تخیل ماورایی و ارتباط آن با زمان نهفته باشد. این تمرکز بر تخیل، البته به فلسفه خودشناسی فیشته منتهی شد که به صراحت بر تخیل متمرکز است. در اینجا هر دو موضوع با هم مطرح می شود. خواننده متون فیشتی نمی تواند برای مدت طولانی در طرح مسئله بین الاذهانی تردید کند. این سه موضوع – تخیل، تأمل و درون ذهنی – اساس کار حاضر را تشکیل دادند. از آنجایی که اگر آن بحث‌ها و گفتگوهای دوستانه با دوستان و همکارانی که فلسفه همیشه با آنها زنده است، چنین کاری هرگز تکمیل نمی‌شد، مایلم تشکر ویژه خود را به افراد زیر قدردانی کنم: پروفسور آندره شوور، از دانشگاه دوکسن. برای تشویق، خوانش انتقادی از اثر و نظراتش که در نگارش اثر حاضر کمک زیادی به من کرده است. پروفسور جان سالیس، رئیس دپارتمان فلسفه دانشگاه دوکسن، که علاقه او به فیشته بینش ها و رویکردهای ارزشمندی را به این موضوعات ارائه می دهد. پروفسور پل ریکور، دانشگاه پاریس و دانشگاه شیکاگو، که خواندن و تشویق او کمک زیادی به انتشار این اثر کرد. پروفسور ساموئل ایسلینگ، دانشگاه لوون، که من را با انتشارات Martinus Nijhoff معرفی کرد. پروفسور G. A.

This work resulted from my interests in several flDldam ental issues of contemporary phenomenology. Originally, their focal point was 1) the role and importance of the subject in philosophical activity and 2) the subject's finitude. To gain a perspective on these issues, a possible approach seemed to lie in the direction of the transcendental imagination and its relation to tim e. This focus on the imagination, of course, led to Fichte's egological philosophy that explicitly centers on the imagination. Here both issues are raised together. The reader of the Fichtean texts cannot for long hesitate to pose the question of intersubjectivity. These three issues-imagination, reflection, and inter­ subjectivity-formed the basis of the present work. Since such a work could never be completed if it were not for those num erot5 discussions and friendly conversation with friends and colleagues with whom philosophy is always alive, I wish to acknowledge my gratitude specifically to the following people: Professor Andre Schuwer, of Duquesne University, for his encouragement, critical reading of the work, and his comments that have greatly aided me in the writing of the present work; Professor John Sallis, Chairman of the Philosophy Department of Duquesne University, whose interest in Fichte provided invaluable insights and approaches to the issues; Professor Paul Ricoeur, University of Paris and University of Chicago, whose reading and encouragement greatly helped in the work's publication; Professor Samuel Ijsseling, University of Leuven, who introduced me to Martinus Nijhoff Publishers; Professor G. A.