Illustrations and facsimiles of manuscripts, maps, addenda and a general index of names and subjects

جلد سوم و پایانی \"ادبیات جاوا\" شامل ضمیمه ها و یک فهرست کلی است که قبل از آن تصاویر، تصاویر نسخه های خطی، نقشه ها و چند یادداشت جزئی وجود دارد، اضافاتی که ممکن است برای دانشجویان ادبیات جاوه مفید باشد. . فهرست‌های قدیمی‌تر مجموعه‌های دست‌نوشته‌های اندونزیایی (جاوه، مالایی، ساندانی، مادورزی، بالی) که به زبان هلندی نوشته شده‌اند، چنین کمک‌های اضافی را به خوانندگان علاقه‌مند ارائه نمی‌کنند. یکی از دلایلش این بود. نویسندگان (Vreede، Brandes، van Ronkel، Juynboll، Berg) دانش خاصی از هندی‌ها، مردمان هندی، کشورها و فرهنگ آنها را با دانشجویان هلندی پیش‌فرض می‌دانند. اغلب آنها یا خانواده‌هایشان سال‌ها در جاوه زندگی می‌کردند و پس از اتمام تحصیلات خود در هلند، قرار بود یک یا چند دهه از زندگی فعال خود را در مناطق گرمسیری بگذرانند. خدمات دولت، هیئت های مسیحی یا انجمن کتاب مقدس. مجمع الجزایر کشور دوم آنها بود. آشنایی با چیزهای اندونزیایی در چندین حلقه از جامعه هلند قبل از جنگ جهانی دوم یافت شد، و اطلاعات (هرچند نه همیشه علمی و دقیق) توسط تعداد زیادی کتاب و نشریات ارائه شده بود. به همین دلیل تصور می‌شد کتاب‌های تخصصی مانند فهرست‌های نسخه‌های خطی را با نقشه‌ها و اطلاعات کلی که به راحتی در جاهای دیگر یافت می‌شوند، به‌عنوان مثال در «دایره‌المعارف وان ندرلندش-ایندی» هلندی، کاری فوق‌العاده است. همانطور که شرایط تغییر کرده است.

The third, concluding volume of "Literature of Java" contains Addenda and a General Index, preceded by Illustrations, Facsimiles of Manuscripts, Maps and some Minor Notes, additions which may be of U'se to students of Javanese literature. The older catalogues of collections of Indonesian manuscripts (Javanese, Malay, Sundanese, Madurese, Balinese), which were written in Dutch, did not offer such additional aids to interested readers. One of the reasons was. , that the authors (Vreede, Brandes, van Ronkel, Juynboll, Berg) presupposed a certain knowledge of the Indones,ian peoples, their countries and their culture with Dutch students. As often as not the latter, or their families, had lived for many years in Java, and they were destined, when they had completed their studies in The Netherlands, to pass one or more decades of 'their active life in the ,tropics in the service of Government, the Christian Missions or the Bible Society. The Archipelago was their second home country. Some familiarity with things Indonesian was found in several circles of society in The Netherlands before the second world war, and information (though not always scholarly and exact) was supplied by quite a number of books and periodicals. For this reason it was thought superfluoU's to encumber specialistic books like catalogues of manuscripts with maps and general information which could be found easily elsewhere, for instance in the Dutch "Encyclopaedie van Nederlandsch-Indie". As circumstances have changed it is.