دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فلسفه ویرایش: 1 نویسندگان: Michel Onfray سری: ISBN (شابک) : 9788862202978 ناشر: Ponte alle Grazie سال نشر: 2010 تعداد صفحات: 0 زبان: Italian فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 487 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Illuminismo estremo. Controstoria della filosofia IV به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روشنگری شدید. ضد انقلاب فلسفه IV نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اونفری در این جلد جدید از Controstoria خود، اسطوره روشنگری خردگرا و ماتریالیستی را تخریب می کند و شخصیت بسیار میانه رو یا حتی ارتجاعی برخی از مشهورترین نمایندگان آن را محکوم می کند و مرزبندی های بی سابقه ای بین ماتریالیست ها و لذت گرایان «خوب» و «خوب» ترسیم می کند. شروران» ایده آلیست های عصر روشنگری. حتی اگر توسط دفتر مقدس در فهرست قرار گیرد، ولتر و در نهایت دیدرو نیز در واقع دئیست و ضد الحاد باقی می مانند و به طور مبهم به باج گیری تعالی وابسته هستند. کانت؟ زن ستیز و به علاوه نژادپرست، مانند دیدرو و بوفون. ساد؟ یک پروتو فاشیست که ظلم، استثمار و انزجار بدن را تبلیغ می کند. پس روسو، علاوه بر رمزآلود بودن، یک مرتجع لودیت، مخالف علم و طرفدار اطاعت کورکورانه و جهل مردم است.\r\nدر عوض، کسانی که باید نجات یابند، نمایندگان یک جریان جزئی و از نظر تاریخی بازنده روشنگری «افراطی» هستند: متفکرانی مانند مسلیه، لا متری، مائوپرتویس، هلوتیوس، دهولباخ.
In questo nuovo volume della sua Controstoria, Onfray demolisce il mito di un Illuminismo razionalista e materialista, denunciando il carattere assai moderato o persino retrivo di alcuni fra i suoi più celebrati esponenti, e tracciando inedite demarcazioni fra i «buoni» materialisti e edonisti e i «cattivi» idealisti del secolo dei Lumi. Anche se messi all’Indice dal Sant’Uffizio, Voltaire e in fondo anche Diderot rimangono infatti deisti e antiatei, vincolati in maniera ambigua ai ricatti della trascendenza. Kant? Misogino e per di più razzista, come Diderot e Buffon. Sade? Un protofascista, che predica la sopraffazione, lo sfruttamento e il disgusto del corpo. Rousseau poi, oltre che criptoidealista, è un reazionario luddista, contrario alla scienza e favorevole alla cieca obbedienza e all’ignoranza del popolo. Chi è da salvare sono invece gli esponenti di una corrente minore e storicamente perdente dell’Illuminismo "estremista": pensatori come Meslier, La Mettrie, Maupertuis, Helvétius, d’Holbach.