Illiberal Reformers: Race, Eugenics, and American Economics in the Progressive Era

توسط نمایش کتاب نیویورک تایمز به‌عنوان یک «گزارش حیاتی از خطرات غرور فکری»، داستانی نگران‌کننده از اقتصاددانان لیبرال، نژاد، و اصلاح نژاد

در اصلاح طلبان غیر لیبرال، توماس لئونارد ترقی خواهان اقتصادی را که ایده ها و دستور کار اصلاحی آنها تضمین کننده برچیده شدن laissez-faire و ایجاد دوره مترقی بود، دوباره بررسی می کند. دولت رفاه نظارتی، که به اعتقاد آنها، سرمایه داری صنعتی را انسانی و عقلانی می کند. اما نه برای همه.

دانشمندان علوم اجتماعی دانشگاهی مانند ریچارد تی الی، جان آر. کامنز، و ادوارد ای. راس، همراه با متحدان اصلاح طلب خود در زمینه مددکاری اجتماعی، خیریه، روزنامه نگاری و حقوق، نقشی اساسی در ایجاد قوانین حداقل دستمزد و حداکثر ساعات کار، غرامت کارگران، مالیات بر درآمد تصاعدی، مقررات ضد انحصار، و دیگر ویژگی های دولت رفاه نظارتی. اما حتی زمانی که آنها به برخی ارتقاء دادند، مترقیان اقتصادی از طرد دیگران حمایت کردند و هر دو را به نام پیشرفت انجام دادند.

لئونارد با دقت تأثیر داروینیسم، علوم نژادی، و اصلاح نژاد را بر دانشمندان و فعالان اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بازسازی می‌کند و جامعه اصلاحی را آشکار می‌کند که عمیقاً در مورد فقرای آمریکا دوگانه‌اند. مترقیان اقتصادی از قانون کار دفاع می‌کردند، زیرا فقیران مستحق را بالا می‌برد و در عین حال مهاجران، آمریکایی‌های آفریقایی تبار، زنان و «نقص‌های ذهنی» را که آنها را تهدیدی با دستمزد پایین برای کارگران آمریکایی و یکپارچگی نژاد آنگلوساکسون می‌خواندند، حذف می‌کرد.

مترقی‌های اقتصادی حقوق مالکیت و قرارداد را به عنوان موانع نامشروع برای اصلاحات مورد نیاز رد کردند. اما بی اعتنایی آنها به آزادی های مدنی بسیار بیشتر شد. اصلاح طلبان غیر لیبرال نشان می دهد که قهرمانان فکری دولت رفاه نظارتی استفاده از آن را نه برای کمک به کسانی که به عنوان افراد فرودست ارثی نشان می دادند، بلکه برای طرد آنها پیشنهاد کردند.

Praised by the New York Times Book Review as a "vital account of the perils of intellectual arrogance," a troubling story of liberal economists, race, and eugenics

In Illiberal Reformers, Thomas Leonard reexamines the economic progressives whose ideas and reform agenda underwrote the Progressive Era dismantling of laissez-faire and the creation of the regulatory welfare state, which, they believed, would humanize and rationalize industrial capitalism. But not for all.

Academic social scientists such as Richard T. Ely, John R. Commons, and Edward A. Ross, together with their reform allies in social work, charity, journalism, and law, played a pivotal role in establishing minimum-wage and maximum-hours laws, workmen's compensation, progressive income taxes, antitrust regulation, and other hallmarks of the regulatory welfare state. But even as they offered uplift to some, economic progressives advocated exclusion for others, and did both in the name of progress.

Leonard meticulously reconstructs the influence of Darwinism, racial science, and eugenics on scholars and activists of the late nineteenth and early twentieth centuries, revealing a reform community deeply ambivalent about America's poor. Economic progressives championed labor legislation because it would lift up the deserving poor while excluding immigrants, African Americans, women, and "mental defectives," whom they vilified as low-wage threats to the American workingman and to Anglo-Saxon race integrity.

Economic progressives rejected property and contract rights as illegitimate barriers to needed reforms. But their disregard for civil liberties extended much further. Illiberal Reformers shows that the intellectual champions of the regulatory welfare state proposed using it not to help those they portrayed as hereditary inferiors, but to exclude them.