Illiberal China

این کتاب «فرهنگ سیاسی فکری» چین پس از تیان‌آن‌من را در مقایسه و در تضاد با لیبرالیسم در داخل و خارج از P.R.C تحلیل می‌کند. سیاست ها و گفتمان های سرزمین اصلی چگونه چارچوب های سیاسی «ما»، عمدتاً لیبرال و ضد «دولت گرایی» را به چالش می کشند؟ چین تا چه حد به طور متناقضی با اقتصاد لیبرال در هم آمیخته است؟ چگونه می توان امتناع عمومی لیبرالیسم و ​​همچنین پاسخ های مکرر و مستقیم آن به دموکراسی انتخاباتی، جهان گرایی، رسانه های غربی و دیگر نیروهای هنجاری را درک کرد؟ ووکویچ استدلال می کند که حزب-دولت برای درک ما از سیاست، جهانی شدن و حتی پیشرفت چالشی ایجاد می کند. غیرلیبرال بودن لزوماً به معنای ارتجاعی و مبتذل نیست، بلکه جالب تر از آن، ضد لیبرال بودن و جستجوی جایگزین برای لیبرالیسم تحقیر شده است. به این ترتیب، سیاست چین شرایط جهانی را روشن می‌کند و ممکن است درس‌هایی در زمان‌های تاریک داشته باشد.

This book analyzes the 'intellectual political culture' of post-Tiananmen China in comparison to and in conflict with liberalism inside and outside the P.R.C. How do mainland politics and discourses challenge ‘our’ own, chiefly liberal and anti-‘statist’ political frameworks? To what extent is China paradoxically intertwined with a liberal economism? How can one understand its general refusal of liberalism, as well as its frequent, direct responses to electoral democracy, universalism, Western media, and other normative forces? Vukovich argues that the Party-state poses a challenge to our understandings of politics, globalization, and even progress. To be illiberal is not necessarily to be reactionary and vulgar but, more interestingly, to be anti-liberal and to seek alternatives to a degraded liberalism. In this way Chinese politics illuminate the global conjuncture, and may have lessons in otherwise bleak times.