دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Giorgio Ravegnani
سری: Storia e società
ISBN (شابک) : 8858127153, 9788858127155
ناشر: Laterza
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 82
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 402 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Il traditore di Venezia. Vita di Marino Falier doge به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خائن ونیز. زندگی مارینو فالیر دوج نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مارینو فالیر یکی از جنجالی ترین چهره های تاریخ سگ های ونیز است. او در حدود سال 1285 در یک خانواده مهم با منشاء بسیار باستانی متولد شد که قبلاً تعداد آنها دو سگ بود. در سال 1354 که اکنون در سن هفتاد سالگی است، با اجماع گسترده رای دهندگان به عنوان دوج انتخاب شد. با این حال، فراتر از همه انتظارات، دوج جدید خود را به انجام وظایف عمدتاً نمایندگی که قانون اساسی ونیزی برای رئیس دولت در نظر گرفته بود محدود نکرد. او با تکیه بر طبقات مردمی، توطئه ای را برای سرنگونی دولت پاتریسیایی که بر سرنیسیما حکومت می کرد رهبری کرد. با این حال، توطئه گران کشف شدند: رهبران توطئه به سرعت اعدام شدند و خود دوج که توسط آنها به عنوان محرک معرفی شد، مورد قضاوت قرار گرفت و به اعدام محکوم شد. این حکم با قمه زنی اجرا شد که در غروب 27 فروردین 1355 پس از یک محاکمه سریع صورت گرفت. موردی بیسابقه، داستانی متقاعدکننده که در طول قرنها الهامبخش نویسندگان و موسیقیدانان بوده است - از لرد بایرون گرفته تا دونیزتی - و راز آن هنوز هم غلیظ است.
Marino Falier è una delle figure più controverse nella storia dei dogi di Venezia. Nato verso il 1285 da una importante famiglia di antichissima origine, che annoverava già due dogi, percorse una lunga e brillante carriera al servizio della repubblica che lo portò a ricoprire in modo quasi incessante numerose e prestigiose cariche. Nel 1354, ormai settantenne, venne scelto come doge con un ampio consenso del corpo elettorale. Al di là di ogni previsione, tuttavia, il nuovo doge non si limitò a svolgere le funzioni per lo più di rappresentanza che la costituzione veneziana riservava al capo dello stato. Appoggiandosi alle classi popolari, si mise alla testa di una congiura destinata a rovesciare lo stato patrizio che governava la Serenissima. I congiurati vennero però scoperti: i capi della cospirazione furono rapidamente giustiziati e lo stesso doge, da loro indicato come il mandante, fu giudicato e condannato a morte. La sentenza venne eseguita con la decapitazione, che ebbe luogo la sera del 17 aprile del 1355 dopo un processo lampo. Un caso senza precedenti, una storia avvincente che nei secoli ha ispirato letterati e musicisti - da Lord Byron a Donizetti - e su cui ancora fitto è il mistero.