دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Tommaso Landolfi
سری: Biblioteca Adelphi
ISBN (شابک) : 8845929469, 9788845929465
ناشر: Adelphi
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 155
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Il tradimento به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خیانت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مانند دفتر خاطرات در بیت \"Viola di morte\" (1972)، همچنین \"Il tradimento\" که \"عاقبت قبر و وحشتناک آن\" است، به نظر می رسد با خشم و عصبانیت شعله ور شده است، تقریباً گویی نوشته ای پر شده از لندولفی - اینها سخنان سیتی است - \"پرتگاه وجودی عظیمی که در پایان هر شعر دوباره باز میشود، غمگینتر از قبل. اکنون ابیات او بر ما تکاندهنده فوری اعصاب را آشکار میکند: اکنون آنها به پویش عریان اپیگرام و قصار تمایل دارند. هرگز پرواز کن، هرگز آواز نمی خوانند، هرگز به لطف تصویر و موسیقی محبت نمی کنند». و دلیل آن روشن و دلخراش است: لندولفی که به همان اندازه از سوی «چوبی» نثر و از سوی «تاریک» و «لخت» شعر فریفته شده، اکنون احساس میکند که هر دو به یک اندازه طرد شدهاند.
Come il diario in versi "Viola di morte" (1972), anche "Il tradimento", che ne è "grave e terribile seguito", sembra alimentato dal furore e dalla rabbia, quasi che scrivere colmasse in Landolfi - sono parole di Citati -"una tremenda voragine esistenziale, che torna a riaprirsi alla fine di ogni poesia, più angosciosa di prima. Ora i suoi versi ci rivelano l'immediato scatto dei nervi: ora tendono alla scansione nuda dell'epigramma e dell'aforisma. Non volano mai, non cantano mai, non corteggiano mai le grazie dell'immagine e della musica". E la ragione è chiara, lacerante: ugualmente allettato dal versante "selvoso" della prosa e da quello "brullo", "spoglio" della poesia, Landolfi si sente ormai, da entrambi, ugualmente respinto.