دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Sándor Márai. Antonio Donato Sciacovelli (editor)
سری: Biblioteca Adelphi 564
ISBN (شابک) : 8845925234, 9788845925238
ناشر: Adelphi
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب خون سن جنارو: ادبیات داستانی خارجی زبان معاصر
در صورت تبدیل فایل کتاب Il sangue di san Gennaro به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خون سن جنارو نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«به پاسکوالینو، چون شش ساله بود و هر روز صبح زبالهها را بیرون میآورد، به ماهیگیر یک دست، چون دریا را رام میکرد، به سانتو استراتو، چون از کاخ و بیماران محافظت میکرد»: مارای به آنها تقدیم میکند. «رمان ناپولیتی» او، در شهری که از 48 تا 52 در آن زندگی می کرد، پیش از عزیمت به ایالات متحده می گذرد. گروه کر گسترده، ژندهپوش و زرق و برقآلود، که درباره داستانی که کتاب پیرامون آن ساخته شده است، نظر میدهد، مردان، زنان و کودکان شهر با فقر، کثیفیشان، مبارزهشان برای زندگی و غرورشان. و پچ پچ های پایان ناپذیر، بحث هایی که از پنجره ای به پنجره دیگر به شدت، نمایشی، تشریفاتی به راه می افتند، سوگواری نه چندان نمایشی و فریاد زده، قدیسان غمگین و غبارآلود درون جعبه های شیشه ای - با انسانیت زخم خورده و پوزخندشان. کل جمعیتی که در میان همه احتمالات، معتقدند «به احتمال زیاد» یک معجزه است. یک روز، در نزدیکی Capo Posillipo، دو خارجی، یک مرد و یک زن (انگلیسی؟ لهستانی؟) برای زندگی می روند: افراد آواره، همانطور که مقامات آنها را تعریف می کنند، پناهندگان. آنها نیز حداقل برای مدتی باور خواهند کرد که معجزه می تواند در آنجا اتفاق بیفتد. اما در طوفان شدید، رویدادی رخ میدهد که حس ناامیدی مطلق، یک شکست غیرقابل جبران را به همراه خواهد داشت، زیرا غیرممکن بودن باور به وجود آیندهای را برای کسانی که به عنوان تبعیدی هویت خود را از دست دادهاند، ایجاد میکند.
"A Pasqualino, perché aveva sei anni e ogni mattina portava giù l'immondizia, al pescatore monco, perché ammansiva il mare, a santo Strato, perché proteggeva il palazzo e i malati": a loro Màrai dedica il suo "romanzo napoletano", ambientato nella città dove visse dal '48 al '52, prima di partire per gli Stati Uniti. A formare il vasto coro, lacero e sgargiante, che commenta la vicenda intorno a cui è costruito il libro sono gli uomini, le donne e i bambini della città, con la loro miseria, il loro lerciume, la loro fatica di vivere e il loro orgoglio ancestrale di aristocratici; e le interminabili chiacchiere, le liti che scoppiano furibonde, teatrali, ritualizzate, da una finestra all'altra, i lutti non meno teatrali e urlati, i santi arcigni e polverosi dentro le teche di vetro - con la loro umanità piagata e ghignante. Un intero popolo che, fra tutte le possibilità, crede che "la più verosimile" sia il miracolo. Un giorno, dalle parti di Capo Posillipo, vanno ad abitare due stranieri, un uomo e una donna (inglesi? polacchi?): displaced persons, così li definiscono le autorità, profughi. Anche loro, almeno per un po', crederanno che lì possa avvenire il miracolo. Ma durante una violenta tromba d'aria si verificherà un evento che avrà il senso di una delusione assoluta, di una sconfitta inappellabile, poiché sancirà l'impossibilità di credere che ci sia un futuro per chi, in quanto esule, ha perso la propria identità.