دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Ezio Raimondi
سری: Biblioteca Einaudi 91
ISBN (شابک) : 8806155881, 9788806155889
ناشر: Einaudi
سال نشر: 2000
تعداد صفحات: 175
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Il romanzo senza idillio. Saggio sui Promessi sposi به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب رمان بدون بت. انشا در مورد نامزد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مقالات این جلد با حرکت از دیدگاههای مختلف، اما با یک فرضیه روش هماهنگ، به پویایی اشکال روایی آن در رمان مانزونی و حس تحقیق ظریف و بیوقفه آن پی میبرد که در نهایت از راوی میگذرد. به خواننده، در مورد آنچه برشت همزیستی انسانها، نظم و هرج و مرج تاریخ، قدرت و ویرانی نامیده است. در مقاله دو صدایی او، استراتژی داستان فضایی دیالکتیکی ایجاد می کند، جایی که رمز مرکب و مشکل آفرین رئالیسم، کنایه به عنوان معیاری برای \"حقیقت\" و به عنوان شناخت \"قلب\" از طریق مجموعه مورد آزمایش قرار می گیرد. روابط اجتماعی که واکنشها را برمیانگیزد، ژستهایی که تئاتر جهان در تمام سطوح زندگی روزمره تشریح میکند. بنابراین، تضادهای رمانتیک یک شعر متناقض رمانتیک که کل یک نظام ادبی را زیر سوال می برد، می توان در چهره های عمیق پارادایم های روایی، در آمیختگی جدلی معانی موضوعی، در اضطراب ها و تضادهای انتخاب های فرهنگی، در حرکت ناپیوسته وسواس ها یا از قطعیت های ایدئولوژیک در معرض بازی چشم انداز داستان. از علم گرفته تا اختلاط ژانرها، از ایدئولوژی تا طنز و گروتسک، از افسانه ها تا رمان ها، از کلمه ای که پنهان می کند تا آنچه که انسان را برای انسان آشکار می کند، سیستم جدید مانزونی به این ترتیب جستجوی منطقی است که انسان را از بین می برد. همان طور که گدا گفت، بصیرت، اورزیس، که برای آن ساختارهای صوری در عین حال به کارکردهای توپولوژی اجتماعی و تصاویر ترکیبی از واقعیت تاریخی به عنوان مجموعه ای از تعارض تبدیل می شوند: هر دو از جانب راوی، در نقش بیگانه کننده وجدان انتقادی او. ، همانطور که از خواننده و حال او که در متن می افتد، در همان عمل خواندن.
Movendo da punti di vista diversi, coordinati però da una stessa ipotesi di metodo, i saggi del volume mirano a cogliere all\'interno del romanzo manzoniano la dinamica delle sue forme narrative e il senso della sua ricerca sottile e implacabile, che dal narratore passa alla fine al lettore, su ciò che Brecht chiamava la convivenza degli uomini, l\'ordine e il caos della storia, il potere e la distruzione. Nella sua doppia voce saggistica la strategia del racconto genera uno spazio dialettico, dove viene messo alla prova il codice composito e problematico del realismo, l\'ironia come misura del “vero” e come conoscenza del “cuore” attraverso l\'insieme dei rapporti sociali che ne motivano le reazioni, i gesti ritualizzati dal teatro del mondo a tutti i livelli della vita quotidiana. Le antitesi romanzesche di una poetica paradossalmente romantica che mette in discussione un intero sistema letterario possono cosí essere scandagliate nelle figure profonde dei paradigmi narrativi, nell\'intreccio polemico dei significati tematici, nelle inquietudini e nelle contraddizioni delle scelte culturali, nel movimento discontinuo delle ossessioni o delle certezze ideologiche sottoposte al giuoco prospettico del racconto. Dalla scienza alla mescolanza dei generi, dall\'ideologia alla satira e al grottesco, dalla fiaba al romanzo, dalla parola che occulta a quella che rivela l\'uomo all\'uomo, il nuovo sistema manzoniano è in questo modo ricerca di una logica che distrugge l\'idillio, euresi, come diceva Gadda, per cui le strutture formali divengono a un tempo funzioni di una topologia sociale e immagini sintagmatiche della realtà storica come insieme di conflitti: tanto dalla parte del narratore, nel suo ruolo straniante di coscienza critica, quanto da quella del lettore e del suo presente che si cala nel testo, nell\'atto stesso della lettura.