دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Il nipote di Wittgenstein. Un'amicizia
دانلود کتاب نوه ویتگنشتاین یک رابطه دوستانه
مشخصات کتاب
Il nipote di Wittgenstein. Un'amicizia
ویرایش:
نویسندگان: Thomas Bernhard
سری: Fabula 37
ISBN (شابک) : 8845907260, 9788845907265
ناشر: Adelphi
سال نشر: 1989
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 931 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 54,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Il nipote di Wittgenstein. Un'amicizia به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نوه ویتگنشتاین یک رابطه دوستانه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب نوه ویتگنشتاین یک رابطه دوستانه
پل ویتگنشتاین، برادرزاده فیلسوف «که «Tractatus logico-philosophicus» او در سراسر جهان علمی و حتی بیشتر از آن در سراسر جهان شبه علمی شناخته شده است»، برای سال‌ها دوست توماس برنهارد بود. مردی بسیار حساس، نامناسب برای دنیا، که از اشتیاق «انحصاری و بی‌رحم» به موسیقی تغذیه می‌کرد، اما همچنین به اتومبیلرانی، ثروت خود را با خشم هدر داد تا اینکه «بیشتر عمرش» به فقر تبدیل شد. او که «به عنوان یک بیمار روانی به وجود آمد» با این بیماری «تا زمان مرگش با کمال طبیعی زندگی کرد، همانطور که دیگران بدون چنین بیماری روانی زندگی می کنند». او به برنهارد می گفت: دویست دوست به تشییع جنازه من خواهند آمد و تو باید بر سر قبر من سخنرانی کنی. وقتی پل ویتگنشتاین درگذشت، فقط هشت یا نه نفر به مراسم تشییع جنازه او آمدند. در آن لحظه برنهارد در کرت بود. اما به نوعی این کتاب جای آن سخنرانی را گرفته است که هرگز ایراد نشد. برنهارد یک پرتره ظریف و وحشتناک برای شما کشیده است که اغلب با کمدی وحشی موج می زند. و با هم خود را، مانند بخش دیگری از زندگی نامه اش، در پس زمینه وین ناسازگار و پرحرف سال های ما به تصویر کشید. در افراط مخالف درماندگی و قدرت، در واقع بین راوی برنهارد و دوستش تناظری وجود دارد، حداقل در «وحشیگری جنون آمیز» نسبت به خود «و همه چیز». مکاتباتی که در اینجا برنهارد، مثل همیشه، به عواقب نهایی سوق می دهد: «تنها تفاوت بین من و پل این است که پل اجازه داد کاملاً تحت سلطه جنون او باشد، او به اصطلاح به جنون خود فرود آمد و من در عوض نه، من هرگز به خودم اجازه ندادم کاملاً تحت سلطه جنون من باشم، هر چند نه کمتر از جنون او. در تمام زندگی‌ام از دیوانگی‌ام بهره‌برداری کرده‌ام، بر آن مسلط شده‌ام، برخلاف پل که هرگز بر جنون خود مسلط نشد، من همیشه بر دیوانگی‌ام مسلط بوده‌ام و شاید به همین دلیل دیوانگی من حتی دیوانه‌تر از پل باشد. \"برادرزاده ویتگنشتاین\" در سال 1982 منتشر شد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Paul Wittgenstein, nipote del filosofo «il cui "Tractatus logico-philosophicus" è ben noto in tutto il mondo scientifico e più ancora in tutto il mondo pseudoscientifico», fu per lunghi anni amico di Thomas Bernhard. Uomo sensibilissimo, inadatto al mondo, nutrito da una passione «esclusiva e spietata» per la musica, ma anche per l’automobilismo, dissipò con furia la sua fortuna sino a ridursi «per la maggior parte della sua vita» all’indigenza. «Partorito come un malato mentale», convisse con questa malattia «fino alla morte con la massima naturalezza, così come gli altri vivono senza una simile malattia mentale». Usava dire a Bernhard: «Duecento amici verranno al mio funerale e tu dovrai tenere un discorso sulla mia tomba». Quando Paul Wittgenstein morì, solo otto o nove persone andarono al suo funerale. In quel momento, Bernhard era a Creta. Ma, in certo modo, questo libro ha preso il posto di quel discorso che non venne mai pronunciato. Bernhard vi ha disegnato un ritratto delicato e terribile, spesso increspato da una selvaggia comicità. E insieme ha ritratto se stesso, come in un ulteriore frammento della sua autobiografia, sullo sfondo della Vienna inconsistente e ciarliera dei nostri anni. Agli estremi opposti dell’inermità e della forza, sussiste infatti una corrispondenza fra il narratore Bernhard e il suo amico, per lo meno nella «insana ferocia» nei confronti di se stessi «e di tutto». Corrispondenza che qui Bernhard spinge, come sempre, alle ultime conseguenze: «L’unica differenza tra Paul e me è che Paul si è lasciato completamente dominare dalla sua pazzia, si è calato, se così si può dire, nella sua pazzia e io invece no, io non mi sono mai lasciato dominare completamente dalla mia pazzia, peraltro non meno grande della sua; per tutta la vita io ho sfruttato la mia pazzia, l’ho dominata, al contrario di Paul che non ha mai dominato la sua pazzia io la mia pazzia l’ho sempre dominata e può darsi che proprio per questo motivo la mia pazzia sia perfino più pazza di quella di Paul». "Il nipote di Wittgenstein" è stato pubblicato nel 1982.
