دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Il monaco nero in grigio dentro varennes
دانلود کتاب راهب سیاه رنگ خاکستری در وارن
مشخصات کتاب
Il monaco nero in grigio dentro varennes
ویرایش:
نویسندگان: Dumézil. Georges
سری:
ناشر: Adelphi
سال نشر: 1987
تعداد صفحات: 145
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 35,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Il monaco nero in grigio dentro varennes به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب راهب سیاه رنگ خاکستری در وارن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب راهب سیاه رنگ خاکستری در وارن
لویی شانزدهم و ماری آنتوانت در سال 1791 هنگام فرار در وارن دستگیر شدند. بیش از دو قرن پیش از آن، کسستراداموس، پزشک جادوگر، در قرون نبوی خود، رباعی نوشته بود که به طرز چشمگیری و تا ریزترین جزئیات، با آنچه برای زوج سلطنتی اتفاق افتاد مطابقت دارد. بسیاری از اوایل قرن نوزدهم متوجه این تطابق غیرقابل توضیح شده اند. اما تنها دانشمند بزرگی مانند ژرژ دومزیل، که عمر خود را در میان دورترین زبان ها و تمدن ها گذرانده است، می توانست ایده تحسین برانگیزی برای پرداختن به این معما در چارچوب نوعی رمان پلیسی داشته باشد. دوپین یا شرلوک هلمز ظاهراً دومزیل است\r\nیکسان. نتیجه این کتاب (1984) است که به دلیل توانایی تجزیه و تحلیل یک سوال غیر قابل حل در مورد مهارتی که با آن این تحقیق دقیق از قضا به شکل بدیعی تبدیل می شود، شگفت آور است.\r\nخاورشناس اسپوپوندی، تغییر نفس شفاف دومزیل در این تحقیق، چیزی جز این نمی‌خواهد که عقل را به حد افراطی برساند. بنابراین، او با نگرش کسانی که «به بهانه محافظت از خود در برابر امر غیرعقلانی، از ثبت آن مشاهداتی که وضعیت دانش ما اجازه تفسیر آنها را نمی دهد، خودداری می کنند، موافق نیست». به دوست جوانی که به او کمک می کند\r\nتحقیقات توصیه می کند که نوستراداموس را به گونه ای بخوانید که گویی ویرجیل است، واژگان او را بازسازی کرده و آن را از طریق زبان خود توضیح دهید. سپس رباعی نوستراداموس، مانند یک گل ژاپنی در آب، به تصویری کامل و توهم‌آمیز تبدیل می‌شود و از هر کلمه جزئیاتی بیرون می‌آید.\r\nاز آن شب سرنوشت ساز در تاریخ ما، گویی چیزی یا شخصی در درون او [نوستراداموس] صحبت می کند و به آنچه در مغز ما مستعد و سازماندهی شده است برای دریافت صداهای مفصل و تشخیص معنای آنها صحبت می کند.\r\nدومزیل چند ماه قبل از مرگش در مصاحبه ای اظهار داشت که این کتاب را «برای سرگرمی» نوشته است. اما بازی های یک مرد عاقل جدی ترین است. و خود دومزیل آن را در قسمت دوم این کتاب به یادگار گذاشته است، این تأملی روشنگر در معما است: معنای آخرین کلمات سقراط، \"ما به آسکلپیوس یک خروس مدیونیم\". به گفته دومزیل، این کلمات حرکت فیلسوف به رویا بود. کریتز با آنها نشان داد که فهمیده است که بازی او قبلاً \"بازی شده است، او در نامرئی با جهان ما فقط از طریق سخنان، نشانه ها، رویاهای پیشگویانه ارتباط برقرار می کند\".
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Luigi XVI e Maria Antonietta vennero arrestati a Varennes nel 1791, mentre fuggivano. Più di due secoli prima, il medico-mago Xostradamus aveva scritto, nelle sue Centurie profetiche, una quartina che corrisponde in maniera impressionante, e sino al minimo dettaglio, a ciò che avvenne alla coppia regale. Molti hanno notato, a partire dall’inizio dell'Ottocento, questa concordanza inspiegata. Ma solo un grande studioso come Georges Dumézil, che ha passato la sua vita in mezzo alle lingue e alle civiltà più remote, poteva avere l’idea mirabile di affrontare questo enigma nella cornice di una sorta di romanzo poliziesco, dove il Dupin o lo Sherlock Holmes è evidentemente Dumézil stesso. Il risultato è questo libro (1984), sorprendente per l’abilità nell’analizzare una questione insolubile come per la maestria con cui questa ricerca rigorosa viene ironicamente trasposta in forma romanzesca. L’orientalista Espopondie, trasparente alter ego di Dumézil nell’indagine, non vuole altro che far funzionare la ragione sino alle estreme conseguenze. Così non condivide l’atteggiamento di coloro che, «col pretesto di proteggersi dall’irrazionale, rifiutano di registrare quelle osservazioni che lo stato delle nostre conoscenze non consente di interpretare». Al giovane amico che lo assiste nella ricerca consiglia di leggere Nostradamus come fosse Virgilio, ricostruendo il suo lessico e spiegandolo attraverso il suo stesso linguaggio. Allora la quartina di Nostradamus, come un fiore giapponese nell’acqua, si espande in un’immagine compiuta, allucinatoria, e da ogni parola affiora un dettaglio di quella notte fatale della nostra storia, come se qualcosa o qualcuno parlasse dentro di lui [Nostradamus], rivolgendosi a ciò che nel nostro cervello è predisposto e organizzato per accogliere suoni articolati e riconoscerne il senso». In un'intervista di pochi mesi precedente alla sua morte, Dumézil affermava che aveva scritto questo libro «per divertirsi». Ma i giochi di un sapiente sono quanto di più serio. E Dumézil stesso lo ha lasciato in dere nella seconda parte di questo libro, è una illuminante riflessione su un a un enigma: il significato delle ultime parole di Socrate, « Dobbiamo un gallo ad Asclepio». Secondo Dumézil, quelle parole erano la sposta del filosofo a un sogno. Con esse, crate mostrava di aver capito che la sua partita era già «stata giocata, nell’invisibile comunica col nostro mondo solo attraveso oracoli, segni, sogni premonitori».
