دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Charles Baudelaire. D. Grange Fiori (editor)
سری: Piccola biblioteca Adelphi
ISBN (شابک) : 8845905292, 9788845905292
ناشر: Adelphi
سال نشر: 1994
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 753 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Il mio cuore messo a nudo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب قلبم خالی شد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نمی توان گفت که مدرن واقعاً متولد شده است تا زمانی که بودلر شروع به یادداشت اختصارات «قلب برهنه» خود کند. در اینجا با از دست دادن قاب کهن آیه، تنها به زبان اعصاب صحبت می کند، هر سطر تکانی است، لرزشی از حساسیت و هوش، بی چاره در هم آمیخته است. پو و ژوزف دو ماستر پدرخوانده های متافیزیکی آن زبان بودند، در ترکیبی هوشمندانه از شیطانی و آسمانی. هر کلیدی که بودلر لمس میکند، حتی اگر قرار باشد تندترین صدا را تولید کند، چیزی است که همچنان همه ما «خوانندگان ریاکار» را که یاد گرفتهایم «برادر» را در او تشخیص دهیم، لمس میکند. این صفحات یک \"دفتر خاطرات صمیمی\" نیستند که بر قرارداد آرام یک نفس تکیه دارند. شیک پوش و متکلم، شاعری که گرفتار بدهی ها شده است، وقایع نگار بیتیسه، تمثیلی: اینها شخصیت هایی هستند، همه درون بودلر، که در اینجا، هر از گاهی، موشک های خود را پرتاب می کنند، برق های متناوب که از آسمان تاریک عبور می کنند. از شهر بزرگ آنها سیگنال های بسیار سریعی هستند، اما از حافظه پاک نمی شوند. این همان کتابی است که امروز مثل دیروز هر شانزده ساله باید در جیبش داشته باشد. وقتی آن را باز می کرد، مثلاً می خواند: «ما به مردم، عقل سلیم، قلب، الهام و مدرک بی اعتمادیم».
Non si può dire che il moderno sia veramente nato finché Baudelaire non comincia ad annotare le stenografie del suo «cuore messo a nudo». Qui, perduta l’antica cornice del verso, parla solo una lingua dei nervi, ogni riga è un sussulto, un tremore della sensibilità e dell’intelligenza, mescolate senza rimedio. Poe e Joseph de Maistre furono i padrini metafisici di quella lingua, in una accorta commistione di satanico e di celeste. Ogni tasto che Baudelaire sfiora, e fosse anche per produrre il suono più stridente, è qualcosa che continua a toccare noi tutti, «ipocriti lettori», che abbiamo imparato a riconoscere in lui un «fratello». Queste pagine non sono un «diario intimo», che poggi sulla tranquilla convenzione di un Io. Il dandy e il teologo, il poeta assillato dai debiti, il cronista della bêtise, l’allegorista: sono questi i personaggi, tutti interni a Baudelaire, che qui, volta a volta, lanciano i loro «razzi», folgorazioni intermittenti che traversano il cielo fosco della grande città. Sono segnali rapidissimi, ma non si cancellano dalla memoria. Questo è il libro che, oggi come ieri, ogni sedicenne dovrebbe portare in tasca. Aprendolo, vi leggerebbe, per esempio: «Diffidiamo del popolo, del buonsenso, del cuore, dell’ispirazione, e dell’evidenza».