دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Il gesto e la parola. Volume 1: Tecnica e linguaggio. Volume 2: La memoria e i ritmi
دانلود کتاب ژست و کلمه. جلد 1: تکنیک و زبان. جلد 2: حافظه و ریتم
مشخصات کتاب
Il gesto e la parola. Volume 1: Tecnica e linguaggio. Volume 2: La memoria e i ritmi
ویرایش:
نویسندگان: André Leroi-Gourhan
سری:
ناشر: Einaudi
سال نشر: 1977
تعداد صفحات: 553
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 31,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Il gesto e la parola. Volume 1: Tecnica e linguaggio. Volume 2: La memoria e i ritmi به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ژست و کلمه. جلد 1: تکنیک و زبان. جلد 2: حافظه و ریتم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب ژست و کلمه. جلد 1: تکنیک و زبان. جلد 2: حافظه و ریتم
پس از Evolution et Techniques که در دو جلد آن سرچشمه سفر طولانی که قرار بود در قرن گذشته به تمدن ماشین ها منتهی شود جستجو شد، آندره لروی گورهان با اشاره و کلمه نیز به ما تقسیم کرده است. به دو بخش، ترکیبی استثنایی دیرینه‌شناختی و قوم‌شناختی (تکنیک و زبان)، از یک سو، جامعه‌شناختی و زیبایی‌شناختی (حافظه و ریتم‌ها)، از سوی دیگر، «آزادی» پیشرونده‌ی نوع بشر از طریق رفتار مادی آن در فضا. و زمان (از رهایی دست، ابزار، قدرت تا حافظه). ترکیبی که در آن دورترین گذشته با نزدیک‌ترین آینده، فراتر از وضعیت «انسان بی‌واسطه» (حال زودگذر ما) وارد رابطه مستقیم می‌شود، زمانی که اسطوره انتقال کیهانی هنوز در محدوده هوموساپین قرار دارد. قبلا شکل گرفته است.\r\n«در تمام سطوح تمدن، از دورترین زمان‌ها - نویسنده در ابتدای جلد اول می‌نویسد - یکی از دغدغه‌های اساسی انسان جستجوی منشأ او بوده است. امروز هم همه اهل فرهنگ، بدون اینکه بدانند به کجا می‌روند، همان آرزوی نیاکان خود را برای دانستن اینکه از کجا آمده‌اند، تغذیه می‌کنند». و در پایان جلد دوم، پس از رد فرضیه آخرالزمانی نابودی اتمی، با اطمینان تأکید می‌کند: «بهتر است بر انسان تمرکز کنیم. می‌توانیم مرد آینده‌ای نزدیک را تصور کنیم که به دنبال آگاهی، تصمیم گرفت که خردمند باقی بماند. این گونه هنوز آنقدر به ریشه های خود گره خورده است که نمی تواند به طور خود به خود به دنبال تعادلی باشد که منجر به تبدیل شدنش به انسان شد.» این تأییدیه ای است که می توان آن را به اشتراک گذاشت، حتی اگر انسان جانورشناس به لطف تکامل خود آزاد شود، \"احتمالاً در پایان کار خود است\".
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Dopo Evolution et Techniques, nei cui due volumi venivano ricercate le origini del lungo cammino che avrebbe portato, nel secolo scorso, alla civiltà delle macchine, André Leroi-Gourhan ci ha dato, con Il gesto e la parola, anch’esso suddiviso in due parti, una eccezionale sintesi paleontologica ed etnologica (Tecnica e linguaggio), da un lato, sociologica ed estetica (La memoria e i ritmi), dall’altro, della progressiva «liberazione» della specie umana attraverso il suo comportamento materiale nello spazio e nel tempo (dalla liberazione della mano, dell’utensile, della forza, fino a quella della memoria). Una sintesi in cui il passato più remoto entra in rapporto diretto con il futuro più vicino, al di là della situazione dell’«uomo immediato» (quello del nostro fugace presente), ancora situato entro i confini dell’homo sapiens, quando il mito di un trasferimento cosmico ha già preso consistenza. «A tutti i livelli di civiltà, fin dai tempi più remoti - scrive l’Autore all’inizio del primo volume - una delle preoccupazioni fondamentali dell’uomo è stata la ricerca delle sue origini. Ancora oggi tutti gli uomini di cultura, non sapendo dove sono diretti, nutrono lo stesso desiderio dei loro antenati di sapere da dove provengono». E, al termine del secondo volume, dopo avere respinto l’ipotesi apocalittica di una distruzione atomica, afferma fiduciosamente: «È meglio puntare sull’uomo. Possiamo immaginare l’uomo di un avvenire prossimo deciso, in seguito a una presa di coscienza, a restare sapiens. La specie è ancora troppo legata alle sue radici per non cercare spontaneamente quell’equilibrio che l’ha portata a diventare umana». È un’affermazione che può essere condivisa, anche se, liberato grazie alla sua stessa evoluzione, l’uomo della zoologia si trova «probabilmente al termine della sua carriera».
