دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سیاست ویرایش: نویسندگان: Barbara Stiegler سری: ISBN (شابک) : 9782072757495, 9782072757501 ناشر: Editions Gallimard سال نشر: 2018 تعداد صفحات: 0 زبان: French فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب "Il faut s'adapter" : Sur un nouvel impératif politique به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب "ما باید تطبیق دهیم": در مورد یک الزام سیاسی جدید نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این احساس پراکنده، هر چه بیشتر سرکوبگرتر و بهتر و بهتر به اشتراک گذاشته شده، از یک عقب ماندگی عمومی، که خود با دستور دائمی برای انطباق با ریتم تغییرات در دنیای پیچیده تقویت شده، از کجا می آید؟ چگونه می توان این استعمار پیشرونده عرصه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را با واژگان بیولوژیکی تکامل توضیح داد؟\r\n\r\nشجره نامه این امر ما را در دهه 1930 به سرچشمه های یک اندیشه سیاسی، قدرتمند و ساختارمند هدایت می کند که داستان بسیار مفصلی در مورد عقب ماندگی نوع بشر در رابطه با محیط و آینده اش ارائه می دهد. این نام «نئولیبرالیسم» را دریافت کرده است: نئو، زیرا برخلاف قدیم که برای تثبیت نظم چیزها بر تنظیم آزادانه بازار تکیه میکرد، نوآوریهای جدید به مصنوعات دولت (قانون، آموزش، حمایت اجتماعی) متوسل میشوند. ) به منظور دگرگونی نوع بشر و در نتیجه ساختن مصنوعی بازار: نوعی سیاست زیستی.\r\n\r\nبرای والتر لیپمن، نظریهپرداز آمریکایی این لیبرالیسم جدید، تردیدی وجود ندارد که تودهها در برابر جریانهایی که آنها را به هم میزند، به ثبات دولت اجتماعی (ایستایی، در اصطلاح بیولوژیکی) میپیچند. فقط یک دولت متخصص می تواند مسیر تکامل جوامعی را که در محافظه کاری قوانین گیر کرده اند ترسیم کند. لیپمن سپس با جان دیویی، شخصیت بزرگ پراگماتیسم آمریکایی، که بر اساس همین مشاهدات، خواهان بسیج هوش جمعی عمومی، برای چند برابر کردن ابتکارات دموکراتیک، برای اختراع آینده جمعی از پایین است، درگیر می شود.\r\n\r\nبحثی بر سر تفسیر احتمالی دیگری از معنای زندگی و تحولات آن که بیش از هر زمان دیگری در قلب آن قرار داریم.
D’où vient ce sentiment diffus, de plus en plus oppressant et de mieux en mieux partagé, d’un retard généralisé, lui-même renforcé par l’injonction permanente à s’adapter au rythme des mutations d’un monde complexe? Comment expliquer cette colonisation progressive du champ économique, social et politique par le lexique biologique de l’évolution? La généalogie de cet impératif nous conduit dans les années 1930 aux sources d’une pensée politique, puissante et structurée, qui propose un récit très articulé sur le retard de l’espèce humaine par rapport à son environnement et sur son avenir. Elle a reçu le nom de ‘néolibéralisme’ : néo car, contrairement à l’ancien qui comptait sur la libre régulation du marché pour stabiliser l’ordre des choses, le nouveau en appelle aux artifices de l’État (droit, éducation, protection sociale) afin de transformer l’espèce humaine et construire ainsi artificiellement le marché : une biopolitique en quelque sorte. Il ne fait aucun doute pour Walter Lippmann, théoricien américain de ce nouveau libéralisme, que les masses sont rivées à la stabilité de l’état social (la stase, en termes biologiques), face aux flux qui les bousculent. Seul un gouvernement d’experts peut tracer la voie de l’évolution des sociétés engoncées dans le conservatisme des statuts. Lippmann se heurte alors à John Dewey, grande figure du pragmatisme américain, qui, à partir d’un même constat, appelle à mobiliser l’intelligence collective des publics, à multiplier les initiatives démocratiques, à inventer par le bas l’avenir collectif. Un débat sur une autre interprétation possible du sens de la vie et de ses évolutions au cœur duquel nous sommes plus que jamais.